Manga

Aurora

A może są osoby, które (tak jak Ori) wolą mangę od anime? Albo chociażby mają doświadczenia z mangą, którymi chciałyby się podzielic, coś doradzic, polecic...

Zacznę od siebie. W zasadzie, wolę mangę, bo:
a) jest szybsza (nie muszę czekac na download, czy cuś, i jeden odcinek nie trwa 20 minut);
b) jest ładniejsza (i czarno-biała *kocha*);
c) oszczędza słuch, który nie ucierpi od pisków bohaterek anime (patrz: Orihime, Misa);
d) oszczędza niektórych przerażających openingów/endingów (które jednak można omijac także oglądając, więc to taki mało przekonujący punkt. albo można lubic.).

Minusy:
a) w internecie można znaleźc głównie po angielsku (po polsku też, ale zazwyczaj polskie mają duże opóźnienia);
b) na rynku można znaleźc głównie w sklepach internetowych, co *niestety* oznacza wzrost kosztów;
c) ogólnie, na polskim rynku nie ma wszystkiego, np. Bleacha;
d) czasami w mandze nie ma rzeczy, które miło jest pooglądac w anime (dużo takich w Bleachu, w Naruto - z tego, co wiem od innych, bo nie poznałam z autopsji - fillery bywają bardzobardzo irytujące; czy nawet tych ładnych, smutnych scen z 25 odcinka Death Note).

Ori ma za sobą mangę Death Note (a teraz tylko oczekuje na kolejne tomy polskiego wydania, które kupuje, i może je miziac, czytac, wzdychac do nich i napawac się zapachem farby drukarskiej), Naruto i Bleacha (chociaż ostatnie odcinki przegląda mało uważnie...). Zaczęła mangę Cowboy Bebop (ale obawia się, że jednak anime jest ciekawsze, bo czasami mangi i anime rozmijają się w pewnych punktach) i Fullmetal Alchemist.

Puszczyk

Masz rację Ori! Ja niechlubnie zaczęłam od anime (Naruto, bo to wszystko jego wina XP), ale jak tylko mi się skończyły odcinki, to przerzuciłam się na mangę, bo jak zawsze była dalej w akcji. I już NIGDY nie wróciłam do anime.
Ani w Naruto ani w jakiejkolwiek innej serii. Już pomijając fakt, że animatorzy potrafią czasem tak schrzanić genialny design postaci, że chce się płakać, to powiedzmy sobie szczerze, animacja sama w sobie też nie grzeszy pięknem. A na dodatek dłużyzny...
Mam z moją kuzyneczką takie powiedzenie, które moim zdaniem świetnie to opisuje. "Ichigo leci." Grimm go walnie i Ichigo leci przez pół odcinka, aby zderzyć się z asfaltem. Po drodze przemyśli sens życia, minie Chada, który z niewzruszoną miną za nim popatrzy a Ichigo... dalej leci. -_- Osobiście doprowadza mnie to do szału.

Mi nie przeszkadza brak polskich tłumaczeń, zwłaszcza, że często wolą te angielskie. Po prostu lepiej wykonana robota, a na dodatek większy wybór grup skanlacyjnych. (Kocham Ju-Ni czy Sleepy Fans, ale Binktopi to bym kijem nie tknęła)
Chodzi tu pewnie też o sprawę tłumaczeń nazw własnych, bo tak jak oficjalne tłumaczenia mają obowiązek noo... tłumaczenia, to ja bardzobardzo lubię nazewnictwo japońskie. To tak fajnie brzmi! XD
Zdecydowanie milej mi jest usłyszeć na przykład Shunshin niż Bogini Błysku XP

Ceres

Ja mam doświadczenia praktycznie tylko z mangą - z anime oglądałam jedynie Czarodziejkę z księżyca (jak wszyscy wtedy - wczoraj na piwnej posiadówie nawet faceci z mojej grupy przyznali się, że oglądali) i Hellsinga, ale ogólnie nie jestem wielką fanką. Natomiast mangi od czasu do czasu lubię poczytać - jak choćby GTO (uwielbiam), X-1999 czy Hellsinga właśnie. No i mogę się pochwalić, że Czarodziejkę też w całości czytałam, co jest zasługą tylko i wyłącznie mojej kumpeli z liceum, która miała na punkcie japonii ogólnego zajoba. Wciąż ma, szczerze mówiąc.

Puszczyk

Oooo! Hellsing (: Moja pierwsza własnoręcznie zakupiona manga. Stare dobre czasy. Miałam chyba z 15 lat. Mózg wyprany co najmniej na rok. Wink

Nie doczytałam bo zniechęciło mnie czekanie przeklętego roku, jeśli nie ponad! na nowy tom.
A GTO też niezłe. Trzeba się przyzwyczaić do poczucia humoru, ale naprawdę się da! XD Najbardziej lubiłam duet Kikuchi i Kanzaki . Cool