Obietnica

Puszczyk

Drabble.
Alternatywa. James zginął. Lily nie.

Obietnica

Pilnował jej, jak pies pilnuje swojego pana. Pilnował jej zawsze i wszędzie. W dzień i w nocy.
Kiedy była smutna robił jej herbatę z miodem i cytryną, bo "akurat był w kuchni". Późnym wieczorem, kiedy szedł do swojego pokoju, zaglądał do niej przez uchylone drzwi, żeby zobaczyć, czy już zasnęła. Czy niczego nie potrzebuje. Jakby chciał sprawdzić, czy jeszcze oddycha.
Oddychała, więc szedł dalej.
Otaczał ją opieką - widzialną i niewidzialną.
Ale ona pewnego razu nie wytrzymała.
- Syriusz, nie jesteś za mnie odpowiedzialny.
- Jestem, Piegusku - odpowiedział, delikatnie przesuwając szmatką po różdżce, którą właśnie czyścił. - Obiecałem Jamesowi, że jeśli coś mu się stanie, to się tobą zaopiekuję.
Potrząsneła głową, niepewna, czy ma być zła, czy wręcz przeciwnie. Zamiast tego zapytała:
- A gdybyś ty zginął? Co on miał zrobić?
Syriusz odłożył wyczyszczone na błysk drewienko.
- Obiecał karmić moje rybki.

Ceres

Ech, te dwuznaczności...

Urocze, Pusz. Pomijając już zupełnie moje zamiłowanie do tej formy wypowiedzi, oraz raczej niezwykły pairing (spotykałam się z nim tylko w fikach, w których Lily uzasadnia pseudonim Jamesa z każdym, kto się napatoczy), strasznie mi się podobało. Zarówno sposób, w jaki to napisałaś, lekki i przyjemny, jak i treść - oryginalne, świeże i bez niepotrzebnego wyciągania.

A, i jeszcze jedno. Nie chciałabym, żebyś mnie źle zrozumiała, ale mam nadzieję, że nie będzie sequeli. Nie, żebym wątpiła w twoje zdolności pisarskie, po prostu... tak jest dobrze. Nic dodać, nic ująć.

Aurora

Phhhhfhhhhmp!
<Ororę zatkało>
Pusz, 'Piegusku'?! <myśli o miliardzie przeczytanych mirrielopochodnych opowków Lostowych>
Phhhhmfph. Syriusz jako Sawyer, Lily jako Kate, a James jako doktorek. Kwik. Rewelka Wink

I samo w sobie też mi się podobało. Szczególnie:
- Obiecał mi karmić moje rybki.
xD

Natalia Lupin

Ori, jesteś uzależniona. Odwyk.
Jest po prostu urocze. Rozbroiły mnie te rybki. Są... bezbronne.

Angel

Nie... To mnie poraziło wprost!

Rybki...

A co ty, kur*a, wiesz o akwarystyce?!

<Kociokwik artystyczny>

Hekate

Fajny drobiazg. Przyjemnie dwoisty. Ale to ostatnie zdanie trochę nie tego brzmi. "Obiecał mi karmić moje rybki", za dużo tych zaimków. Może lepiej by było "Obiecał, że będzie karmić moje rybki" albo "Obiecał karmić moje rybki"? No sama nie wiem. Za to widzę, że miniatury są na forum zdecydowanie poczytniejsze od rzeczy dłuższych... Wink

yadire

Nie tylko Aurora ma skojarzenia. Zresztą nie tylko przez Pieguska mi się przypomniało. Drabble też głównie przez mirrielowe lostowanie poznałam.

Nie lubię takich krótkich form. Chyba, że są niejednoznaczne. Chyba, że mają interesujących bohaterów. Chyba, że mają to coś.
Czyli - chyba mi się podoba Wink

Puszczyk

Ha! Każdy widzi w tym tekście to co chce widzieć. XD
Ale cieszę się, że się podoba.

Ceres, ja też zazwyczaj jak znajduję fiki z parą S/L to najczęściej są one takie... brudne, a z Lily robią prawie zawsze (pardon za wyrażenie) kurwę.
Jak to pisałam wcale nie myślałam o parringu... No, może... Wink

A propos Lostowej paranoi...
Pieguska użyłam bo strrrrasznie podoba mi się ten zwrot. Taki pieszczotliwy a jednocześnie niezobowiązujący. Słodziachny. ^^

blaidd

Nie no, nie mogłam tego pominąć: Pieguskiem nazywałam jednego chłopaka, który mi się podobał. Jest paleontologiem. Znaczy jest na geologicznej specjalizacji (ciekawe, jak mu poszła obrona...) i ciasteczko z niego było niemożebne.

Sam tekst jest uroczy i narzuca obrazy (Lostów nie oglądam, bo rzadko oglądam tiwi dla seriali, właściwie nie oglądam żadnego serialu, więc z tym mi się nie kojarzy Smile

) - to między innymi talent do tworzenia opisów. Ale... jakoś bardzo mnie nie ujął. Może jest zbyt krótki dla mnie? A może trochę zazdroszczę Lily, że ktoś się nią tak opiekuje...

[Cicho bądź! Cały wieczór w stanie euforycznym, to teraz nie psuj tego bez najmniejszego powodu.]

(szczerzy zęby do Puszka)

Zaheel

Puszku toż to jest naprawde dobre. Mimo swojej krótkości jest w niej wiele. I co najważniejsze jest takie naturalne, że tak powiem swojskie. Pozatym uwielbiam niedomówienia, takie gdzie można dopowiedzieć dalszą część. Ech... poprostu to jest świetne.