nasze zwierzątka

Ageliza

Koń jest nalepszy. Przynajmniej nie trafi na talerz, bo mało ludzi je koninę. Żeby trafił pod nóż szansa jeden na tysiąc. Bo jak mu się złamie przednie noga to klapa...I wtedy "Smacznego, będę cię nawiedzał w snach Smile

" Nigy nawet nie spróbowałam koniny...to tak jakby zjeść swojego kota... Wink

Nazgul

Biedne, do połowy wybite szynszyle...Przebaczam ci, co zdaża mi się bardzo rzadko

Piekiełko

A ja mam suczkę rasy Cavalier King Charles Spaniel (musiałam, wybaczcie Razz

), którą nazwaliśmy Fiona, ale i tak ja na nią wołam "dziecko" (kogoś tutaj śmieszyło takie wołanie psa, ale co tam Wink

). Jest urocza i nie zgadzam się z opinią, że właścicieli spanieli należy traktować crusiatusem.

Mi się by marzyło mieć jeszcze taką...tchórzofretekę Laughing

Hec

A ja chciałabym mieć nietoperza, takiego typowego gacka, hehe, albo upiorogacka Wink

Milusie muszą być z tymi swoimi mysimi ciałkami i skrzydłami jak u demona, eh, pomarzyć sobie... Smile

Aurora

Piekiełko, jak byłam w Czechach to widziałam dziewuszkę z fretką na rękach, która wyglądała IDENTYCZNIE jak Malfoy Wink

I też mi się marzy mieć taką fretunię, ohohohoh...
I teraz się nad wami poznęcam, ale rodzice mają mi kupić kożuch, hehehehe... Twisted Evil

Natalia Lupin

Wydrę, moje drogie, wydrę bym chciała. Ale do tego trzeba mieć wydroodporne mieszkanie. Potrafią rozwalić wszystko Smile

Hec

KOŻUCH!? Oj, Oro, mam nadfzieję, że sztuczny, bo inaczej będziesz narażona na lunatyczny lincz (czyli zakaz spożywania Glizdogońskiej przez najbliższe dwa miechy).

A na poważnie- jesteś pewna, że potrzebny ci kożuch? Nie lepiej, skoro chcesz miękkie futerko, coś syntetycznego, teraz już nie ma takich szmatławców jak dawniej, wyglądają jak naturalne, są milusie i takie tam...

Eh, ja nawet butów nie kupuję z prawdziwej skóry- po prostu to trochę niekomfortowe, kiedy pomyślę, ze to coś na moich stopach BYŁO żywe...
Chociaż z drugiej strony nie przeszkadza mi kiedy inni tak robią, bo nie uważam, żeby nienoszenie na sobie zwierząt, czy ich niejedzenie mogło coś zmienić- i tak edą zabijane, więc to raczej kwestia sumienia.

Moje sumienie jest wyjątkowo płodne w wizje wieczystej kary, któa spotka mnie po śmierci, za to, że kiedyś jadłam mięso i przyodzewałam sie w szczątki doczesne mniejszych braci.

Natalia Lupin

Nie mam nic chodzeniu w owieczce, która i tak by skończyła jako czyjeś futro. Ja je przynajmniej dobrze traktuję i doceniam Smile

Ale jestem stanowczo przeciwna jedzeniu i ubieraniu czegoś, co ganiało po lesie czy buszu i cieszyło sie wolnością!!!

Hekate

A ja jestem okrutna i generalnie futra mi nie przeszkadzają. Ale z żywego zwierza mam tylko mufkę od wuja-myśliwego.

W ogóle mój stosunek do zwierząt jest...eee... nijaki? Nieemocjonalny? Ani nie lubię, ani lubię. Chociaż być może jak się na wieś przeprowadzę, to sobie zafunduję kota. Żeby robił za naturalną, nakolanową grzałkę Wink

Aurora

Ja nadal będę sie nad wami znęcać i napiszę, że buty starzy mi kupują TYLKO ze skóry. I nie umiem w tych skajowcach chodzić, muszę przyznać, wolę dać trzy razy tyle, ale za porządne buty, co mi się nie rozlecą Wink

A kożucha potrzebuję. Właśnie siedzę w podszewce ze starego taty, który był nań za mały, mrr, tak ciepło... Twisted Evil

Kożuch jest ciepły i ciężki, a ja uwielbiam nosić rzeczy ciężkie. Muszę czuć, że na mnie są, i tyle...
Cóż, ja nie mam oporów co do noszenia na sobie kogoś/czegoś.
Wczoraj w kościele całą mszę przypatrywałam się futrze jakiejś babci. Ciekawie uszyte, nawet ogonki wisiały... i całą mszę, miast osiągać katharsis, zastanawiałam się, z czego ona ma to futro. Bo wyglądało, jak z kundelków...

Zaheel

Hecuś chcesz nietoperza??? Mogę odstąpić, mam dwa na strychu. Czasami nawet do domu zlecą i mają takie milusie, malutkie kiełki. Jak sie zazłoszczą to Ci pokarzą. Raz nawet łaskawie mi tuż nad głową przeleciał. To pod jaki adres wysłać???

Noelle

Hmm... Moja rodzina od baaardzo dawna była koniolubna. Hodowała je i szczyciła się nimi. Niektórzy ginęli od tej pasji(źrebak się cieszył i owinął pana przodka koło drzewa jakimś sznurem czy czymś, dwa razy szarpnął - po tym przodek zachorował na coś wewnętrznego i zmarł). A raz ruski przyszły i wzięły najlepszego konia, którego oddały potem jako zwierzę zmartretowane, ale mówiły, że ocalił komuśtam życie)

Też lubię konie.

Piekiełko

NIETOPERZA, o, O! To jest myśl! Ja wprost kocham obserwować te stworzonka, są takie...fascynujące. Szkoda, że w Polsce występuje ich tak mało gatunków. Ach, mieć takiego nietoperza w stodole (oczywiście najpier trzeba by było mieć stodołe Confused

), obserwować go sobie...Jej.

Co do zwierząt, to jak to chyba Hec pisała jest to kwestia sumienia, aczkolwiek i tak wiadać widoczne zmiany w podejściu ludzi do kupowania CZEGOŚ, CO ŻYŁO. I myślę, że nie chodzi tu o pieniądze, ale raczej o mentalność. Obecnie dużo się o tym mówi, więc ludzie są wrażliwsi na cierpienie innych (w tym zwierząt), a dawniej kobiety za szczyt bycia damą uważały to, jak się ubiorą, a takie futro, to dopiero coś. Same rozumiecie. Mentalność i wrażliwość.
Jakkolwiek skłaniam się do przyznania racji, że sklejane buty to nic przyjemnego...

Natalia Lupin

Nie lubię futer, w większości kojarzą mi się ze zmaltretowanymi przez starsze panie stworzonkami. Ale kożuszki owszem... A koni boję się. Jeździłam do bodajże 7 roku życia, ale zostało mi obrzydzone przez wściekłego ogiera, przed którym uciekłam do stajni Sad

Chciał mnie stratować! Nie kochał dzieci najwyraźniej Wink

Aurora

Huh, konie. W życiu na żadnym nie siedziałam, zwykle nawet nie podchodziłam. Bo zwierze mnie nie lubią, z wzajemnością zresztą... Stanowczo wolę je w postaci kożuszków. Ew. koty lubię.
No, poza tym ja się zwierzów boję. Cóż.
Moze dlatego nie mam żadnych skrupułów przed jedzeniem kurczaków, noszeniem kożuszków i butów ze skóry... Wink