 Wysłany: Czw 17:53, 01 Lis 2007 Temat postu: |
|
| Tak jak pierwszy wiersz nie ruszył mnie wcale, ba, wydał się się ździebełko kiczowaty, tak drugi...
... "obrazek z aniołem" niniejszym wpisuję do kajecika z poetyckimi ulubieńcami. Jest tu wszystko, co kocham: gawędziarstwo, rytmiczność, lekka ironia i spora dawka refleksji. Świetnie prezentuje się w głośnej recytacji, jeszcze lepiej podczas cichej lektury. Jak dla mnie - miniaturowe dziełko sztuki, którego ci, Noeś, serdecznie gratuluję. I jeszcze serdeczniej zazdroszczę  |
|
| Wysłany: Śro 22:34, 31 Paź 2007 Temat postu: |
|
| Noeś, niekonstruktywnie będzie, ale jestem twoją fanką, jeśli do tej pory nie byłam.
Ten pierwszy wydaje mi się cudowną analizą/interpretacją jakiegoś obrazu i tylko mnie korci, żeby go zobaczyć. A ten drugi... No mru. Kojarzy mi się z "Nie rozdziobią nas kruki i wrony", mrau. "Hej, Bruno, idziemy na piwo!..." (chociaż można z kładki chlup z kładki chlup) |
|
| Wysłany: Śro 22:29, 31 Paź 2007 Temat postu: |
|
| ulotne
to właśnie chcemy co z kliszy spływa na wieki wieków utrwalona chwila nawet uśmiech już nie jaki taki prodziewczęcy jak iskrzące oczoblaski Zosieńki gęsiopaśnej Zofii o błękitnej twarzy żyłkożylastej w ręku miętosimy pęk nieświeżych chwil co wcale nie chcą utrwalone być obrazek z aniołem stary wyobraź sobie kładkę z drzewa na którym powiesił się ojciec nieważne no i postaw teraz siebie postaw siebie gdzieś pośrodku och i postać uskrzydlona cała anonimowym strzępkiem nerwów o imię nie śmiesz zapytać nawet bez słowa wskazuje coś w górze scumulusowane niebo przysłania bez słowa wskazuje coś w dole robaczki hen w jądrze ziemi a może pójdziemy przed siebie za kładką dobra piwiarnia dobra piwiarnia i dobrzy ludzie "jak cię wołają?" nad kuflem i jeszcze zawsze przecież można mój drogi z kładki chlup z kładki chlup |
|
| Wysłany: Sob 21:01, 27 Paź 2007 Temat postu: |
|
| (a ja znowu z tą religią...)
znów Lilith! nie z Adamem za rączkę za smycz własne drożyny odkrywa zna sporządza mapy dziewięć żyć ma kobieta i kot tak twierdziła tańcząc tańcząc na konarach nad przepaścią już jako mokra plama pływa i już nie wypływa ni syrena ni to topielica jeszcze strzałą dla pewności przebita zresztą - w raju i tak nic się stać nie stanie! nieprawdaż, mój drogi Adamie? lecz nuży ją sadzenie groszku sama stworzyć świat zechciała i odepchęła precz Adama więc ten Adam wskazuje drzewo wszechowocne wszechowocne i soczyste tak na odchodne po brodzie ścieka słodki sok to wino staje się sokiem to Lilith staje się Ewą |
|
| Wysłany: Sob 10:39, 06 Paź 2007 Temat postu: |
|||
| Odrodzenie feniksa bardzo mi się podoba. To 'dziwią się' mnie łapie za serce, i w ogóle klimat wiersza jest taki... ognisty. Bardzo na tak.
Psalmu nie rozumiem, ale też mnie klimat trzyma. Wrzeszczą i wrzeszczą, no i refren jest fenomenalny. To jest, zdaje się, tak trochu a-teistycznie? Jestem, cóż, mnie to nie boli, chociaż jakiegoś księdza by pewnie oburzyło. kurwistyczny wiersz Aaa! Joanna, przemieszana z (?) lekcją religii. Lubię to nie rozumienie z mojej strony. A:
<3 Przepraszam, za tak nieskładny komentarz. Ja nie umiem komentować poezji, a analizować to tylko do szkoły. Poezję czytam dla moich odczuć, dla drżenia serca lub czegoś takiego. Wiesz. Poezji nie umiem objąć rozumowo, o. (nie wiem, czy w ogóle tak się da ) |
|||
| Wysłany: Pią 16:53, 05 Paź 2007 Temat postu: |
|
| kurwistyczny wiersz[Joanna]d
anieli - weseli zatopieni w bieli na karteczkach ksiądz dał Mari-A grzeczna Ew-A zaś nie i... to człowiekowaty płynie krew, zgrzyta kość Joan - ach, mój bład wiedźma, końcówka nędzna wyeliminować pannę A. końcówkę suknię porzuciła, boskiej kary czas płonę, płonę gorąca ślina skóra wrze a ja płonę, płonę puzzel do puzza ubrania w kostkę porządek jest zapomnieli, że kropkę też nad "j" stawia się dwója minus [chłopczyku!] |
|
| Wysłany: Sob 19:17, 29 Wrz 2007 Temat postu: cykl (od)nowy |
|
| odrodzenie feniksa
kiedy ścianę porośnie nuklearny grzyb nic ci nie upiecze się słowo zakalcem stało się kiedy podpadłeś wzdłóż i w głąb już tlący się i nie ma nie ma nie ma cię i gdy na popiół upadł pet iskra sypnęła-ęła się zew 998 nów tak-nie już piekło zwiedził wesoło jest, niech głupcy dziwią, dziwią się psalm noelle już z grubsza opłakany zjawił się pan nad pany żyje i dobrze się ma, choć przyrodzenia świętego brak refen: ożywione truchłop wstało "jestem bogiem" powiedziało pozdrowi nas pan ręką nadgnitą ręką na palcu serdecznym wije się robak refren: ... stworzyliśmy coś czy coś owinięte w bieli szat niech przestanie pozdrawiać nas ręką żony dzieci wrzeszczą i wrzeszczą refren: ... |
|