 Wysłany: Wto 21:18, 27 Sty 2009 Temat postu: XVII |
|
| Wrzucam jak leci. Muszę to mieć gdzieś w jednym miejscu, gdy, mając zarekwirowany PC, żebrać muszę, i tułać.
XVII dla M.M. - hyh, znów okazjonalny siedemnaście mieć lat a raczej siedemnaście już być lat to jest taki przedsmak szczypta szczypt tego co być może ale niekoniecznie może jednak siedemnasty kroisz tort proszę nie udław się tortem jeszcze przez długi czas kamyk kamyk jest mały i szary i szorstki ale kąsa tylko wzdłuż krawędzi [taka jest kamienna natura skał] a kiedy ktoś go kopie to nic go to nie obchodzi gdy wpada w czerwone wody zemści się krwawo v jak vandetta w sandale pozwól mi wierszyk paramiłosny na poprawę humoru nasze usta pozostają martwe jakbyśmy zapomnieli że służą nie tylko do gadania mówisz dużo za dużo żeś do szpiku kości każda cząstka ciała zła i zgorzkniała ja jednym słowem jednym słowem wszystkiemu temu przeczę że ja się nie znam odpowiadasz a przecież gdybym miał praktyki i certyfikat master of arts in love to byś mnie przecież nie chciała więc pozwól mi kochać cię niekonstruktywnie pozwól mi kochać kochać kochać o nic więcej nie proszę nie proszę nie proszę fraszka na szczęście popłyńmy na Wyspy Szczęśliwe to tylko pozornie daleko popłyńmy ty i ja i miliony pani kapitan; tak mawiał mój pierwszy kochanek nim popłynął przez nurty i fale nim odpłynął sam z milionami by utonąć wśród złotych kropel porzuconej herbaty mówił drugi: szczęściem jest szczerej zaznać sympatii satysfakcji i smutku miłość rozkosz rozpacz rzuciłam mu w twarz i rzuciłam go całego teraz z gronem amantów jestem ciuciubabką bawimy się codziennie w udawane szczęście |
|
