Jest sobie chomik

Aurora · Wysłany: Pią 15:53, 24 Mar 2006 Temat postu: Jest sobie chomik

Opowiadanie o chomiku. Zainspirowane przez Peppera, o.
Dedykowane Pepperowi Smile

I Trilby, która domagała się scenariusza. Marny z tej miniaturki scenariusz, heh...

Jest sobie chomik.
Ma dwanaście chomiczych lat i nie ma pojęcia o świecie.
Przypomina puszystą kuleczkę, której przez przypadek przyklejono krótki, różowy ogonek i wyposażono w dwa absolutnie czarne węgielki oczu.
Chomik jest łaciaty, czarny w białe plamy lub jak kto woli – biały w łaty czarne. Ale wcale nie przypomina krowy.
Biega w kółku nieustannie, pracuje, łapki zwinnie czepiają się drążków. Konstrukcja piszczy i trzeszczy – trzeba ją naoliwić.
Jemu to nie przeszkadza. Biega jak gdyby nigdy nic. W nieodgadnionych ślepkach błyszczy radość i wolność. Biegnie, biegnie, ile sił w małym ciałku, biegnie, biegnie donikąd. Zatraca się w tym i umiera z szaleństwa bezcelowej radości.
Poza tym panuje bezwzględna cisza.
Lecz co to – cichy, niepasujący szelest wdziera się do świata zwierzątka. Różowe uszka stają na baczność, wyłapując najdrobniejsze dźwięki. Przestaje biegać.
Czarne oczka zauważają ruch. Dziwna, ogromna istota zbliża się w ciemnościach ciemniejszych od niej.
Chomik schodzi z kółka i chowa się w najgłębszy kąt klatki; kurczy się w sobie i udaje, że nie istnieje.
Bezradne ślepia napotykają rozgorączkowany wzrok istoty. Te oczy, ogromne oczy, błyszczą świetliście, jasne jak gwiazdy, jak słońca, jak krople wody, spływającej z pojniczka.
Szelest otwieranego wejścia, jednolitość krat zakłócona przez dziwną pustkę. Długie, nieprzyjemnie żywe i ciepłe palce zbliżają się do chomika. Drży, serduszko bije coraz szybciej, szybciej, niż gdy się zatraca...
I już jest na nich. Te niezwykłe palce masują go między uszkami, po plecach i boczkach. Nie zwraca jednak na to uwagi, szuka drogi ucieczki, biega w kółko po ciepłej, miękkiej powierzchni.
Po chwili palce podsuwają mu pod nos marchewkę. Soczystą, pachnącą, pełną wody. Bierze koniuszek w łapki i zaczyna chrupać, co chwila przerywając, by spojrzeć w te niepokojąco jasne oczy.
Jeszcze parę sekund w dłoniach istoty i wraca do siebie. Rozgląda się, obserwuje istotę.
Nie ma jej.
Zaczyna normalnie oddychać. Czyści futerko, rozgląda się ponownie, nasłuchuje i, pewny że istota nie wróci, wchodzi w kółko.
Łapki znajdują cudownie pewne miejsca na drążkach i zaczyna swój bieg od początku. Coraz szybciej i szybciej, podąża ku zatraceniu.
Jest wolny.

Kira · Wysłany: Pią 16:24, 24 Mar 2006 Temat postu:

Świetne opowiadanko, Ori, a mnie tym bliższe, że sama jestem właścicielką gryzonia, chociaż w moim przypadku jest to świnka morska. Chomiczek opisany wesolutko i właściwie oprócz stwierdzenia

Maggie · Wysłany: Pią 17:39, 24 Mar 2006 Temat postu:

Bardzobardzobardzo! Dynamizm i ruch chomiczka świetnie oddany. Sytuacja z wyjmowaniem zwierzątka z klatki też. Świetnie, Ori! Miniaturka przednia.

Zaheel · Wysłany: Pią 17:57, 24 Mar 2006 Temat postu:

Ori, nie wiem jak Ty to robisz, ale przenosisz czytajacych twoje dzieła w świat powieści, miniaturki czy innej twórczości. Wszystko jest plastyczne, emocje żywe. Chciałabym pisac chociażby w dziesiatej części tak dobrze jak Ty. Miniaturka chomikowata Laughing

Hec

Ori, to może niekulturalnie tak cały tekst kopiować, ale musiałam to zrobić, poprostu musiałam. Te fragmenciki tak mnie urzekły, że nie potrafiłam się od tego powstrzymać. Miniaturka o chomiku- kto by pomyślał, że z takiego tematu może wyjść takie cudeńko? I wiesz, zawsze martwiłam się tym, że mój szczur czuje tak samo, kiedy wyciągam go z klatki- tylko, że on nie biegał w kółku- szczury tego nie lubią, wolą przegryzać kable od głośników Wink

Noelle

No jasne, że jest. sens. Bieganie dla samej przyjemności biegania, wyładowania się.

Całośc toto raczej sympatyczne. Podoba mi się Wink

Vassir

Sympatyczne, no jasne!!! I oddaje chomicza naturę... nie przepadam ogólnie za chomikowatymi (białe szczury jakkolwiek jednak ubóstwiam!!!), ale ten wzbudził we mnie jakieś matczyne instynkty. Aż mi było go szkoda jak się tak chował w najgłębszym kącie klatki, i jeszcze to serduszko... Laughing