Remus i... kobiety?

smagliczka

o_O
Schodzimy na tematy religii, a to tematy wybitnie niebezpieczne i wiem własnego doświadczenia, że częściej ludzi dzielą niż łączą (choć jak nazwa "religo" wzkazuje, winno być na odwrót Wink

)

Nie cudzołóż - czyli nie wchodź do czyjegoś łóżka.

O cho... libka Razz

(notabene - moim zdaniem dzieci nieślubne są tak samo "opieczętowane" przez Boga, jak te ślubne, wszystkie dzieci są tak samo "opięczętowane" Wink

... gdyby tak nie było, to równie dobrze można posunąć się dalej i twierdzić, że biały Chrześcijanin, jest cenniejszym dzieckiem Boga od czarnego poganina, Muzułmanina czy ateisty; i mam jakieś takie dziwne przeczucie, że Bóg ma czasami z naszego podejścia do Praw ubaw po pachy, ewentulanie śmieje się przez łzy...).

No. To był offtop - grzech forumowy.

*idzie odpokutować do Knajpy*

Edit

Fanka 15

No i zrobiła nam się mała dyskusja :-p
a wszystko przez to , że powiedziałąm , że dla mnie Remus jest kryształem. Widzę teraz dokładnie siłę słów. Po prostu jako osoba wierząca szukam Boga wszędzie , w literaturze też i po protu dla mnie taki jak to mówicie "mojszy" Remus musi być wierzący. Inaczej nie potrafię sobie go wyobrazić.

* nie wchodzić do czyjegoś łóżka - to niezły tekst o mało co nie spadłam z fotela , ale właściwie jest w tym zawarty też prawdziwy sens , bo jak się w tym łóżku nie jest to trudno "coś" w nim robić no... chyba , że telepatycznie Very Happy

* co do wiary : to cnoty kardynalne są tu chyba bardzo uwidocznione o czym smagliczka napisała Wiara Nadzieja Miłość , a z tych trzech największa jest miłość
czy to nie są przesłanki Dumbledora? Przecież ciągle powtarzał : nie trzeba tracić nadziei , Harry twoją bronią jest miłość itp.itd.

* Kolejny argument Wink

życie pozagrobowe ; kamień wsrzeszania przywołał rodziców Harry'ego i Remusa i nie jakieś ich cienie przeszłości bo jeśli coś potrafi z tobą rozmawiać to już nie jest cieniem

No widzę , że temat całkiem zmienia bieg. /proszę się nie gniewać , wiem , że sama zaczęłam/

smagliczka

To ja zaczęłam, bo pociągnęłam Wink

I na mnie spadną zaraz baty... bo już czuję na plecach wściekłe spojrzenie ślizgońskich ślepiów zerkających na mnie zza winkla.

Cóż... Dla mnie Remus jest raczej ateistą lub wierzącym mocno wątpiącym - po tym, co przeszedł, nie dziwiłabym się, gdyby wiarę stracił.
Sęk w tym, że większosć zatwardziałych ateistów i tak wierzy. Tylko inaczej. Bo przecież jak można wierzyć w takie banały jak "Bóg z długą brodą" (nawiasem mówiąc "Bóg z długą brodą" zawsze doprowadzał mnie do kwiku).

Wiem jedno, zatrawdziali ateiści są bardziej skłonni do życia w pokoju niż zatwardzali wierzący. I w zatwardziałych ateistach więcej jest tolerancji niż w zatwardziałych wierzących. I gdyby zrobić bilans, to nie wiem, czy nie wyszłoby przypadkiem, że więcej zła się stało z rąk zatwardziałych wierzącyh niż z rąk zatwardziałych ateistów.

Wniosek?
Mam gdzieś, kto w co wierzy Razz

(i czy Remus wierzy). Ważne, żeby był dobrym człowiekiem.

Ceres

Egzystencjalizm przez ciebie przemawia, Smag Very Happy

.

A tak serio serio, to dla mnie właśnie filozofia egzystencjalizmu jest najlepszym kluczem do rozumienia Pottera. Bo chociaż cnoty wyznawane przez chrześcijaństwo (bądźmy szczerzy - nie tylko przez nie) są w nim bardzo eksponowane, miłość zwłaszcza, to przecież są one wspólne dla całego rodzaju ludzkiego. I fakt bycia człowiekiem jest lepszym powodem do miłości bliźniego niż fakt, że napisano tak w jakiejś książce. Nawet, jeśli jest to bestseller wszechczasów.

Proponuję przenieść dyskusję do tematu o religii w HP, a jeśli go nie ma - stworzyć. Jak widać, wciąż wywołuje kontrowersje.

smagliczka

Egzystencjalizm powiadzasz?
Całkiem być może. Ale ja bym się nie osadziła w konkretnym nurcie filozoficznym (bo każdy ma jakieś zgrzyty Razz

).

A temat faktycznie dobrze byłoby wyodrębnić. Bo pogadać o czarodziejksim świece w takim kontekście religijno-filozoficznym można by było.

Hekate

Temat Magia, a religia jest TUTAJ. Skoro faktycznie zagadnienie budzi emocje, to najlepiej się przenieść w miejsce ku temu przysposobione, i podyskutować.

Smag, czy ja naprawdę jestem taka straszna? Wink

Zgadzam się z Fan w jednym - każdy widzi Remusa przez pryzmat swoich własnych wierzeń/wyobrażeń. Skoro jestem, powiedzmy, komunistką, to nigdy nie zrobię z Remusa fanatyka-prawicowca, prawdaa? Ewentualnie centro, ewentualnie apolityczny, ale nigdy na przeciwnym biegunie moich własnych przekonań. To chyba naturalne, tak myślę, w końcu akurat ten bohater, to dla nas ktoś bliski, przemyślany i wcielony w pewien konkret. To jak dobór realnego przyjaciela, pewni ludzie wkurzają, a z innymi chętnie spędza się czas.

Ponieważ moje poglądy są dalekie od tych katolickich, nie jestem w stanie wyobrazić sobie Remusa, który przed ślubem nie idzie z kobietą do łóżka, bo mu wiara zabrania. Pomijając fakt, że takie podejście do sprawy, to rzadkość, jakiś total-radykalizm.

Poza tym uważam Remusa za wolnomyśliciela i wiecznego poszukiwacza celu, tacy ludzie nie umieją znaleźć ukojenia w religii.

Chociaż często bardzo by chcieli...

smagliczka

Vivi

a schodząc z OT i wracając do tematu...

mmmm... zgadzam się z niektórymi poprzedniczkami, piszącymi, że Rem miał przelotne spotkania z kobietami. do mojego wyobrażenia Remusa pasuje mi idealnie kilka cytatów z piosenki Osieckiej np.

A gdy się zejdą, raz i drugi,
kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością,
bardzo się męczą, męczą przez czas długi,
co zrobić, co zrobić z tą miłością?
On już je widział, on zna te dziewczyny,
z poszarpanymi nerwami, co wracają nad ranem nie same,

czy:

A gdy się czasem w życiu uda
kobiecie z przeszłością, mężczyźnie po przejściach,
kąt wynajmują gdzieś u ludzi
i łapią, i łapią trochę szczęścia.

i wreszcie:

A gdy przyjdzie zapomnieć i w pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć przytomnie i patrzeć.

/cytaty są z Czy te oczy mogą kłamać. nie jest to moja ulubiona piosenka, ale to jest jedna z tych rzeczy, które od razu kojarzę z pewnymi ludźmi z mojego otoczenia, a także z mojej wyobraźni, w tym wypadku wyobrażeniem jest Remmy Wink

/

ale mnie nurtuje, co działo się wtedy, gdy przyjaciele go podejrzewali, gdy przestał ufać ludziom, bo oni przestali mu ufać. Widziałabym go z jakąś wilkołaczycą (wilkołaczką???) w krótkim, burzliwym związku, zaszyliby się gdzieś. W czasie zawodu Remusa na ludziach, uciekłby do swej bestialskiej, dzikiej natury, ale jako że widzę go tak, że jego człowieczeństwo walczy w nim z bestią siedzącą w środku, bądź co bądź bliżej mu do myśliciela, człowieka, niż do kierującego się popędami i instynktem potwora, wróciłby do ludzi, społeczeństwa.
A swoją drogą para Remus-wilkołaczyca to fajny materiał na fanfika

*marzy*

takie odkrywanie w sobie dwóch natur, dopuszczanie obu głosów - człowieka (cały czas) i potwora(pełnia), bez szkody dla drugiej osoby (wilkołaka), znanie prawdy o sobie, przede wszystkim najgłębsze zrozumienie, bo dopiero gdy się czegoś doświadczy można /nie trzeba!/ w pełni zrozumieć, tak można jedynie gdybać. Mogliby nawet podczas pełni być razem, zachowując na wpół ludzką świadomość, nie pozagryzaliby się.

Mi osobiście pasuje taki Remus, który w czasie wielkiego żalu, bólu, poczucia niesprawiedliwości, szukałby stworzeń podobnych jego drugiemu "ja". Bo taka wilkołaczyca z pewnością doskonale by go rozumiała i... gdyby tylko była "ucywilizowana" tak jak Remus i nie odseparowywana od ludzi - byliby dla siebie idealni.

Kot

Moja wizja związków Remusa z kobietam całkiem odbiega od wizi moich zacnych poprzedników. Ja widzę u boku Remusa piękną, bogatą (przynajmniej na tyle, żeby Remus nie musiał martwic sie o pieniądze), ciepłą i niezwykle madrą kobietę któraby go rozumiała i kochałaby bez graicznie, taka na dobre i na złe. W mojej lakonicznej wizji poznał ją w szkole, chodzili do tej samej klasa, spotykali się (oboje wiedzieli, że znależli swoją drugą połówkę), aż do zakończenia szkoły, bo wtedy nastał moment wymówek Remusa, jestem zbyt niebezpieczny itd. Remus oczywiście wczesniej zdawał sobie z tego sprawę ale był odużony miłością. On ją kochał, ona go kochała mimo, że się rozstali. Ona robiła dla niego wszystko,szukała dla niego lekarstwa na wilkołactwo, pełne poświencenie. On nigdy jej nie zapomniał. No i w końcu się zeszli po latach ( już po rozwodzie z Tonks). A i nalezy wspomnieć, że ta owa mądra piękność uratowała Remusa i jego małżonkę od smierci w Bitwie o Hogwart.

Strasznie prozaiczne, jak z taniej telenoweli brazylijskiej.

A tak wracając do kanonu to uważam, że Remus był człowikiem nienagannym moralnie, miał niezłomne zasady i ich przestrzegał. Myślę, że nie szedł do łóżka z pierwszą lepszą panienką jaką napotkał. A już na pewno nie odwiedzał domów publicznych.

Ps. Jestem w niebie! Odnalazłam raj... Same ciekawe dyskusje o Remisiu... Jak ja długo szukałam takiej ostoii!

Hekate

Kot

Nie, nie kreuje Remusa na świętego, poprost uwarzam, że Remus nie był tak frywolny jak bodaj Syriusz. No i z kannonu wynika, że przejawiał zasady moralne, co nie znaczy, że był nudny. Co to to nie!

smagliczka

Kot

A w sumie teraz i mnie napadł dziwny nastruj - teraz ot dogoniła mnie myśl, że było by "słodko" widzieć Remusajako prawie 40 letniego prawiczka, któremu Tonks pokazuje co i jak w tej dzedzinie Twisted Evil

Oczywiście żartuję! Ale wizja doprawdy ciekawa...

Nath · Wysłany: Czw 18:57, 11 Mar 2010 Temat postu:

Ojej! Okropna wizja! Nawet jeśli to żart;p
Moim zdaniem Remus bardzo bał się związku na stałe, ale to nie znaczy, że żył w celibacie! Na pewno jakieś związki były, mniej lub bardziej poważne. Raczej nie było tych kobiet na pęczki w jego zyciu, co to, to nie. Nie widzę go jako faceta, który co chwile idzie z inną do łóżka czy coś, ale fakt faktem kobiety raczej go lubiły;p (jakoś nie umiem myśleć o nim inaczej). Ciekawy, niepospolity, raczej skryty- kobiety lgnął do takich hehe;p
I jakoś nie wierzę, aby był kiedykolwiek z jakaś dziewczyną z Hogwartu. Owszem mógł mieć koleżanki, ale jednak zawsze na dystans z innymi ludzi. Wszystko zaczęło się dziać po Hogwarcie i w przypadku Remusa odbywa się to dość póżno...tzn mam na myśli jakieś dwadzieścia kilka lat. tak do 25. W tym przedziale wiekowym pojawiają się pierwsze kobiety w zyciu Remiego....
Taki jest mój punkt widzenia Razz