oceanarium

[Hekate]

Nikt mnie nie czyta, o komentowaniu nie wspominając, ale cóż. Przynajmniej będę miała część twórczości zebraną w jednym miejscu. Tę liryczną w całości.

OCEANARIUM


za szkłem bańki
nurka mydlanej
świat jak ukwiał
- daleki

oddech ukwieca
maluję palcem
ość ryby a potem
jeszcze grzywę morskiego
rumaka brzydotę
dna butelki

za szybą świat
morze zasad i kroków
sprawa pierwszej
wody słona bez końca

tyle rzek wpłynie
potem zarośnie mułem
i setką pomysłów
z czego jeden w drugi
matrioszką braku

jest tylko ten
oddech wysiłek
obserwacji i byle
nie zamoczyć
stóp bo tam dalej
- otchłań

byle szyba była
twarda bez
rysy i pełna obrazów
kolorów czuć

wtedy smakuje
sól bardziej
i bardziej jest
prawda chociaż cudza

wmawiać zapachy
uderzać językiem
w trójkąt okna pozór
wplatając w głąb siebie

gdyby tylko
nie wieczna kara
odysa nienasycenie
celu głód!...

rekin wewnątrz trzewi

[Vassir]

ZAzdroszczę piszania wierszy , które są tak głębokie... moje sa zbyt dosłowne, tak czuję... czasami banalne, heh.
Szefowo, ale jak to nikt nie czyta twoich wierszy! ja czytam, choć nie zawsze komentuję....Czasami twoje wiersze wydają mi się być zbyt trudne, ale są naprawdę ... mądre. Mój mózg czasami nie nadąrza, ale co tam

[Remusek17]

ok
co do pewnych kwestii bede milczal by sie nie narazic
ale nie do konca podzielam racje lady Vass

[Hekate]

W takim razie postępujesz, Remusku, bardzo nieetycznie. Skoro lunatycy boją się wypowiadać swoje opinie, to może lepiej będzie, jeśli usunę forum w cholerę. Szczerze mówiąc już od dawna mam wrażenie, że coś jest nie tak.

[Remusek17]

no co ty lady Szefowo
ja tylko nie lubie twej tworczosci
bynamniej wiekszosci
nie czuje jej
nie ozumie
nie chce rozumniec
nie wywalaj
plisss
mi odwala jak zwykle
przepraszamm

[Hekate]

A ja nie czuję twojej twórczości, więc jesteśmy kwita. Ale numerów z "baniem się" oceniania nie rób więcej. Resztę już sobie wytłumaczyliśmy Zawsze będę wolała negatywny komentarz niż brak komentarzy, kurcze! W końcu to poezja, tego się nie bierze na rozum.

[Aurora]

po pierwsze - popieram zdanie Hekate co do komentowania. Można oszaleć. Człowiek coś zamieszcza, coś, co wypracował, jest ciekawy opinii. I co? I nico.

Co do wiersza. Lubię. Podoba mi się twoja poezja, bez słodzenia. Tak łądnie posługujesz się słowami. (mam wrażenie, że powoli po 3 czytaniach łapię sens, ale i tak nie jestem pewna)

zakończenie świetne. zwyczajnie, krótko, twardo-niezwyczajnie (zaprzeczam sama sobie, tak jakoś ostatnio mam)

[Noelle]

Nad każdym twoim wierszem trzeba się na dłużej zatrzymać, i pomyśleć(to jest plus!). Jest inaczej, niż przy większości innych. Czuje się tę morską sól, i ścianę bez rys. Cenię je, bo naprawdę dobre, choć komentować trudno, subiektywnie nie mój typ.

(jak szczerość to szczerość)

[Hekate]

To trzeba naprawdę mocno potrząsnąć delikwentami, co by się doczekać szczerych opinii? No niech będzie, wcielę się w Dziennikarza z "Wesela" i będę mącić przy usłużnej pomocy kaduceusza. Ha!

Swoją drogą ja nie potrafię realnie spojrzeć na swoje wiersze. I nie wymagam prześwietlenia swoich zamyslów, te teksty, to szablony, które powinny być wypełnione doświadczeniami czytelników. Jeżeli czytelnik nie ma podobnych doświadczeń, jeśli nie dręczą go pewne kwestie, to trudno mu strawić moje pisanie. To nie wada, raczej konflikt przeżycie/brak przeżycia. Ja równie dobrze mogę natrafić na podobną przeszkodę w odbiorze innych wierszy - ba, jak często natrafiam!...
Chociaż "oceanarium" jest raczej dość konkretne, kurcze, albo całkiem się już zgubiłam w indywidualizmie...