Ekranizacje

Natalia Lupin

Jestem na etapie ekranizacji Kinga. Carrie faktycznie jest dobra. Scena z prysznicami rzeczywiście wymiata, a gra tytułowej dziewuszki jest straszliwie demoniczna. Co prawda żałuję, że scenario nie trzyma się kurczowo książki, ale. Finał jest super. Krzyczałam Very Happy

Miasteczko Salem. Wczoraj w nocy nie mogłam zasnąć, więc puściłam sobie, żeby się zmęczyć. Potem nie mogłam zasnąć ze strachu. Leżałam pod kołdrą uzbrojona jak oficer w Wietnamie Very Happy

Ale warto było!!! Kultywując chwalebne i popieprzone tradycje FUPF totalnie poleciałam na doktorka. I tak, przy scenie z piłą płakałam. Bardzo. I główny bohater mnie denerwuje. Też bardzo.
Świetny film.

Hekate

Carrie filmowa jest o wiele lepsza niż książkowa - przynajmniej moim zdaniem, ale nie jestem obiektywna, bo czytałam tę powieść na chybcika w Empiku Wink

A Salemu nie widziałam, bu. Będę musiała nadrobić. Chociaż ja się nie potrafię porządnie wystraszyć na filmach, dreszczowce spływają po mnie jak woda po hipogryfie.

Natalia Lupin

Byłam na Potterze.
Ten film jest totalnie świetny, jeśli chodzi o stronę wizualną!!!
Kocham się szczególnie w trzech momentach: jak kamera jedzie na zewnątrz zamku po spirali ku górze, chwytając mimochodem Rona i Lavender biegnących na wieżę i Malfoya na balkonie; jak Malfoy wbiega do łazienki, potem leją się z Potterem i SectumSempra; i jak Severus robi na Pottera "CŚIIII..." w wieży astronomicznej.
A poza tym ukwikałam się jak nigdy. Scena z pawiem na buty Snape'a była bezcenna.

JA CHCĘ JESZCZE RAZ!!!

Hekate

...
Serio?
Serio ci się tak podobało?
Jakby powiedział pan Spock - to fascynujące Wink

Że można to samo odebrać tak różnie. Mnie ten film ubawił, i owszem, ale tylko dlatego, że mam spaczone poczucie humoru i uwielbiam wpadać w głÓpawki. Bo tak generalnie, to wydał mi się mocno przeciętny, żeby nie powiedzieć, całkiem do dupy. Lubię wizualną stronę filmów, zachwycam się eksponowaniem szczegółów itepe, ale fajnie, jeżeli przy okazji scenariusz ma ręce i nogi, kręgosłup i odrobinę Iskry Bożej. Może faktycznie, jakby te momenty odseparować, byłyby ciekawe i na wysokim poziomie, tyle, że ktoś to wszystko nieumiejętnie poskładał w całość i z tego powodu wyszło Niezbyt Fajne Zombi.
Przynajmniej w moim odczuciu.

Natalia Lupin

O.
Aż tak? Aż Zombi? Szczerze mówiąc u mnie na kategorię "zombie" kwalifikują się trochę inne filmy. To prawda, że ten jest lekki i przyjemny, no i uchachałam się (cała sala siedziała w grobowym milczeniu, co za wapniaki!).
Iskry Bożej się w nim nie doszukiwałam, bo to inna bajka. Miało być widowisko dla młodzieży i takież wyszło. Ale w porównaniu z innymi filmami adresowanymi do młodego pokolenia jestem naprawdę usatysfakcjonowana Smile

Poza tym, mój zachwyt dotyczył głównie wizualizacji: a więc kolory, kontrast i ruch kamery (mam hopla na punkcie łuków naokoło bohatera). Całość zaś była... fajna.

Pan Spock? Chodzi o TEGO Spocka, z uszami?
(Matko Kleopatro, jestem beznadziejnie zacofana; mama nie pozwalała mi oglądać Star Treka Razz

)

Hekate

Tak, o Tego Spocka chodzi Wink

Jedynego Prawdziwego Wink

Aż tak? Czy ja wiem, bawiłam się dobrze, bo byłam w kinie z masą fajnych ludzi. Ale gdybym nie znała pottera, i gdybym nie poszła na film z ludźmi znającymi pottera, to prawdopodobnie wyszłabym mocno zdegustowana. Nie mam nic do filmów widowiskowych czy baśniowych, "Gwiezdny pył" cenię np. bardzo, bardzo wysoko, zekranizowana saga rowling wydaje mi się jednak mocno przegadana i niepotrzebnie długaśna. Wolałabym, gdyby ją mocno okrojono i zrobiono spójną całość. Lubię grę niektórych aktorów, podobają mi się sceny, natomiast nie jestem w stanie się w to wszystko wczuć - hmmm, może jestem na coś takiego za stara. Wydaje mi się, że scenarzyści poszli w szczegóły, zamiast spojrzeć na fabułę z góry, z lotu ptaka, i rozsądnie przełożyć ją na język filmu.

Co najdziwniejsze, najmniej mnie raziły w potterofilmie sceny romansowo-nastoletnie, których nie mogłam przetrawić w książce. Tak. Duży plus. Wyszło z humorem i odpowiednią dawką zjadliwego kiczu Wink

Latraviata

Ja się załamałam ekranizacją "Zorzy Północnej" pierwszej cz Mrocznych Materii. Pomijam fakt, że film nazwali "Złoty kompas". Ogólnie to pewnie film fajny, ale nie dla kogoś kto przeczytał książkę.
I tylko za Dumą i Uprzedzeniem z '95 szaleję, ale wiadomo ^^'''
I zakończenie HP mi się nie podobało w filmie. Bo ogólnie tak mało mojego książkowego ajdola było -.-

Natalia Lupin

A ja właśnie przeczytałam "Smażone Zielone Pomidory", w miesiąc po obejrzeniu filmu. I nigdy nie widziałam bardziej różnych dzieł. Na początku byłam bardzo ujęta filmem i książka mnie nieco odstręczała. Zbyt wiele rzeczy mówiła dosłownie. Ale z czasem, jak zaczęłam zapominać o filmie... Nawet się wciągnęłam. Potrzebowałam lekkiej, ale nie głupiej książki.
Najpierw przeczytać, potem obejrzeć, dokładnie taka kolejność. I tak film jest... lepszy? Nie, zaraz, inny. Po prostu ma akcenty w innych miejscach.

Ciągle nie byłam na Potterze, aaaaaaaaaa.

Natalia Lupin

OK, nie wiem, gdzie to napisać, więc piszę tu.
Ekranizacji nie ma i nie będzie i a) to dobrze, bo książka jest zbyt genialna, b) to fatalnie, bo film mógłby być wspaniałym popisem efektów specjalnych. Anyways, browsowałam "Szaleństwo Aniołów" z okazji nadchodzącego czwartego tomu i napatoczyłam się na olśnienie.
Behold.

[link widoczny dla zalogowanych] jako Matthew Swift.

OMG NIE MOGĘ TO BY BYŁO -
jest IDEALNY.

Hekate

Nic nieeeee wiem, jak zwykle. Nic nie rozuuuuumiem. Nie znam książkiiii. Ale David mnie przekonuje tak czy siak Wink

Ekhm.

Edit. OJEJ, TA KSIĄŻKA BRZMI JAK JAKIEŚ NAPRAWDĘ FAJNE URBAN FANTASY!
(chociaż trochę mnie to przeraża, bo jeśli chodzi o Londyn, to mam w głowie głównie Chinę Mieville'a)

Edit. Chyba sobie kupię...

Natalia Lupin

Hek, bierz w ciemno Very Happy

Ja o mały włos nie spisałam jej na straty za tytuł, ale teraz jestem absolutnie zakochana. Pierwszy tom jest przegenialny i objawienie, drugi przeciętny, trzeci niezły. Czwarty wychodzi podobno u nas w lipcu. Prawda jest taka, że po TAKIM pierwszym tomie, kobieta lepiej nie napisze. Postawiła sobie poprzeczkę za wysoko Laughing

I urban fantasy, i tyle magii, i flaneur, i trochę jakby spojrzenie kamery z "Nieba nad Berlinem", i cudowna narracja, i niesamowita odkrywczość miasta...
(Czy ktoś wie, gdzie ja wsadziłam swój egzemplarz Mieville'a, którego nigdy nie przeczytałam, prawda.)

Hekate

Kupiłam

Mieville to jednak wyższa półka, Nat. To znaczy stary Mieville: Dworzec Perdido, Żelazna Rada i Blizna (chociaż wszystkie książki kocham, no, poza Krakenem może). Mniej nastrojowości, więcej socjo-psychologizowania. Za Żelazną Radę dałabym sobie odciąć wszystkie palce, serio, ta książka jest czystą genialnością.

Ekhm. Chyba rozmawiamy o książkach w temacie filmowym, ALE CO TAM Wink

Edit. Taaaak, tytuł z aniołami jest TAK BARDZO BARDZO BEZNADZIEJNY.

Natalia Lupin

Matko, teraz się boję, że mnie zabijesz, jak ci się nie spodoba...
Pewnego dnia, jak mi podskoczy IQ (i odbiorę niewiernym swój egzemplarz Miasta i miasta), przeczytam. Słowo.

Zbanuj nas Laughing

Dobrze, już koniec dyskusji.

Trochę bym chciała, by zrobili tę ekranizację z Tennantem.
(O, i jest na temat.)

Kira

Wiecie, że w grudniu wchodzi na ekrany nowa ekranizacja Nędzników? Co prawda z gwiazdami typu Russell Crowe, Anne Hathaway i Hugh Jackman (o fuj!), ale i tak się pewnie wybiorę. Bo książkę kocham <3

Hekate

Pieprzyć offtopiki.

Neee, Miasto i miasto to nie jest BARDZO WYBITNIE INTELYGENTNA KNIGA. Jest oryginalna. Ma w sobie coś nieprawdopodobnego. Ale podkład myślowy średnio na jeża.

Myślę, że mi się spodobają ci aniołowie. Lubię urban fantasy w wielu postaciach a swego czasu byłam obłędnie zakochana w Gaimanie.

Edit. I Łukjanienko, nie zapominajmy o nim. Mru mru. WSPOMNIENIA. Swoją drogą ekranizację Nocnego Patrolu tyż lubię, chociaż jest całkiem insza niż książka, najpierw zresztą oglądałam film - potem czytałam. No ale jednak literatura to literatura. LITERKI MAJĄ MOC.