Filmowa dyskutownia

Natalia Lupin

Obejrzałam Moonrise Kingdom.
/łka/
Dzięki Bogu, że Wesa nikt z moich znajomych nie ogląda, nie jestem w stanie o nim dyskutować, a to byłaby taka fajna, inteligentna hipsterska dyskusja! Ale nie, lepiej nie. O pewnych rzeczach nie powinno się mówić. Nie kroić bijącego serca.
(Niemniej kusi mnie spytać pewnego słodkiego doktoranta z mojego wydziału, czy zna filmy Wesa. Wygląda, jakby znał. Raz mówił o Panu Lisie. Ale z drugiej strony, po co miałabym pytać, jeszcze się okaże, ze nie zna albo gorzej, że zna i spyta, co o nich myślę, broń Boże. Więc jutro idę na zajęcia i siedzę cicho jak każde inne grzeczne dziecko. Amen.)

Potrzebuję Guya Ritchiego. Mam przygotowane "Swept Away", ale ten film ma taką opinię, że szturcham go kijem z dwóch metrów i staram się podjąć tę decyzję już chyba z miesiąc.

Ceres

Oh, sweet dilemmas of youth... Very Happy

.

Aurora

Lubię Pana Lisa, ryczałam na nim tak straaaasznie.

Ceres

A ja byłam na nowym Bondzie i mi się podobał Very Happy

. Momentami kompletnie nielogiczny (nawet przy włączonym zawieszeniu niewiary), ale nie nudziłam się, a to jest poważny plus.

Natalia Lupin

Ryczałaś na Panu Lisie? W którym momencie? Zdradź! Ja byłam najbliżej przy scenie z wilkiem, ale nigdy tama nie pękła Smile

Za to z nawiązką płaczę na wszystkich pozostałych.

Natalia Lupin

Jestem w pół drogi przez nowego Sherlocka Guya, na razie mnie nie powaliło, trochę się pośmieję, trochę pokomentuję, ale na podłodze nie leżę. Bardzo podobne do jedynki, minus Mark. Boję się trochę tych wypróbowanych w pierwszej części schematów. Mam nadzieję, że nie będzie się w nie zapuszczał głębiej.

E: Kochany, co ty robisz, no naprawdę. Przecież WIESZ, że jedyną metodą, by publiczność postawiła się po którejś stronie, jest jej przywiązanie do ideologii lub bohatera. Ideologii tu nie ma, tylko motywacja ekonomiczna, z którą publiczność ci się nie utożsami. Bohatera przywiązuje się poprzez pokazanie profilu psychologicznego, którego tu nie ma, lub stworzenie bohatera przystojnego, którego tu nie ma. Suma sumarum, publiczność skazana jest na stanie po stronie Holmesa, bo sam Sebastian nie starczy, jak bardzo rudy i wyborowy by nie był. Dlatego zapytuję: gdzie tu jest zabawa? Guy, łamiesz mi serce Sad

Nie zawsze daję się uwieść wyłącznie zabawą kamerą. Spartaczyłeś czarny charakter, kochanie Sad

E2: Straszny, straszny film. Przez półtorej godziny łkałam nad moją zawiedzioną tym razem miłością do Guya, żeby przez ostatnie pół podskakiwać w fotelu i wykrzykiwać, a finalnie omal nie wycałować ekranu. Trickster.
I och, te napisy końcowe!

Aurora

Ryczałam i to tak strasznie, co tam wilk, wilk se stał i powiewał, ale PROBLEMY RODZINNE LISA? To, że sam Lis był draniem i (spoiler) to ucięcie ogona to mu się należało. I tak strasznie płakałam przez Asha i jego kompleksy względem ojca i Kristoffersona, i jego własną podróż do znalezienia siebie i swojej własnej badassowatości i jego wielkie serducho, chociaż wredne, niebłyskotliwe i pełne ~failu. Ojojojojojojo, tyle uczuć i strasznego wręcz wycia z mojej strony.

A co do nowego Bonda, był taki rozrywkowy i tak strasznie się uśmiałam, i było ogólnie miło i przyjemnie i uroczo i aż mam ochotę zajrzeć do poprzednich części z Craigiem, bo to mi się tak dobrze oglądało.

Natalia Lupin

Oj, masz świętą rację ze wszystkim! Utożsamiałam się z Ashem i też mnie bolał. Ash jest cudowny. Tyle tulenia wewnętrznego.

Czy to prawda, że Q gra dzieciak z Pachnidła?!

Ceres

Tulenie wewnętrzne... podoba mi się Very Happy

.

Aha, ten sam. Jest uroczy, choć spowodował straszne zeslashowienie fandomu. Nie, żebym jakoś strasznie w ten fandom była zaangażowana, ale napisały ktoś coś o M, a nie ciągle tylko Q i Q...

Natalia Lupin

Wreszcie obejrzałam Kobietę w czerni. Dwa słowa: Ciaran Hinds.

Hekate

No wiec moja reakcja na filmowy "Atlas chmur" to pomieszanie: "WTF???" z "o rany, jak prześlicznie pozmieniali wątek Roberta F.".

Nie no, serio. Książka jest o czymś innym. Książka to orzech do zgryzienia, to Jung, to historiozofia, to... o jezu, to mózg na pełnych obrotach, odzyskana wiara w Narrację, zabicie fatalizmem historii I W OGÓLE. Natomiast film, jakkolwiek uroczy, nie przeczę oj nie, to tylko bajeczka o reinkarnacjach. Z cudownymi momentami... i koszmarnymi wypaczeniami. Wątek Sonmi i Unionistów wkurzył mnie najbardziej, bo został tak spłaszczony, że myślałam, że zacznę wyć - no bo ej, jaki to wszystko ma sens, skoro robimy tru lof między Sonmi i Changiem, natomiast Unionistów zmieniamy w krystalicznie czystych moralnie Bojowników o Wolność? Nie nie i jeszcze raz nie. Się nie zgadzam.

Natomiast wątek Frobishera cudowny, Robert nie jest tu takim chujem jak w książce. Dużo zmian, ale je akceptuję, jak najbardziej. No i Cavendish im wyszedł, hi hi hi, i to jak! Very Happy

Podsumowując - nie radzę czytać książki przed pójściem do kina. Albo inaczej - polecam, bardzo polecam książkę, bo jest niezwykła. Oj tak.

Edit. Sama końcówka w stylu amerykański-kicz-do-porzygania umarła mnie na amen. Cukier w zębach. Brr.

Maggie

Nie czytałam, ale sam film bardzo mi się podobał. W Empiku natomiast przeglądałam książkę i trafiłam na wątek Sonmi i był faktycznie bardziej rozbudowany i wielowymiarowy. No to teraz chyba nie ma bata - książkę muszę przeczytać.
A Cavendish to cudo normalnie Very Happy

Hekate

Michaelu Haneke, jebany draniu, moja nienawiść do ciebie jest niezmierzona. I tak było zawsze. A po obejrzeniu "Amour" mam ochotę rozwalić ci głowę serią z kałacha - nie, najlepiej sobie. Rozwalić. Boże. Nienawidzę tego filmu każdą komórką ciała, nienawidzę takich filmów, mam po nich kaca moralnego, brak mózgu, dygot, wkurw i stan nie-radzę-sobie-z-emocjami, ale TAK, DO JASNEJ CHOLERY, TO JEST NIESTETY WIELKIE. Przepraszam za ten wywód, już mi od niego niedobrze. W ogóle mi niedobrze. Haneke, ciebie trzeba by oglądać w kiblu albo na ciężkich dragach, albo w ogóle nie oglądać, naprawdę nie mam pojęcia, po co to sobie robię. To już nawet nie jest film na miarę Oscara, to kurwa przekracza moje możliwości poznawcze!

Jebać netykietę, wulgaryzmy to jedyny pasujący do tej sytuacji środek stylistyczny.

Natalia Lupin

Chciałam w ramach odprężenia obejrzeć [link widoczny dla zalogowanych], niestety okazało się, że poza świetną animacją, której nie sposób docenić na małym ekranie w kiepskiej jakości, oraz przyzwoitym dubbingiem film nie ma wiele do zaoferowania. I jest mydlasty wielkimi ideami. Nie mam zamiaru czekać, aż Joel Edgerton raczy się wreszcie objawić.
Na straty.

Amadea Xilocent

Nie podobały Ci się Legendy sowiego królestwa, jak możesz. Poszłam na to z bratem do kina i po prostu się zakochałam. W animacji i w historii właśnie, ja wiem, że oklepana ale to było w niej piękne. Nie mówiąc o tym, że trailer mnie oczarował i oglądałam go chyba ze 100 razy.