Ulubiony typ bohatera

Hekate

Jako osobistość uzależniona od słowa pisanego, nałogowo wręcz przywiązuję się do postaci literackich. Powiedziałabym nawet, że bardziej, niż do żywych ludzi Wink

(ale to już inna para kaloszy). Jeżeli w danej książce nie pojawi sie interesująca w moim mniemaniu postać - uznaję czytadło za stracone. Ot taka mała słabostka. I teraz postanowiłam zebrać cechy, na które przede wszystkim zwracam uwagę u bohaterów literackich.

- niejednoznaczność. Nie porywają mnie osoby ani całkowicie dobre, ani całkowicie złe. Lubię szarości.

- problematyczność. A tak, bohater wewnętrznie uporządkowany interesuje mnie mniej niż taki, którego rozrywają wewnętrzne sprzeczności.

- łotrzykowatość. Uwielbiam typ "szarlejowaty" (ten, kto czytał "Narrenturm" wie o co mi chodzi). Zasady są po to, żeby je łamać!

- spryt/zmysł polityczny/ żywa inteligencja (wyjaśniać chyba nie trzeba)

- humor. Nawet wtedy, gdy wszystko dookoła rozsypuje się na drobne kawałeczki.

- zdrowy egoizm. Bohaterstwo dla bohaterstwa nie bawi mnie wcale. Aczkolwiek szaleństwo bywa niekiedy mile widziane Wink

Tyle na razie. Oczywiście nie każda postać posiada wszystkie wymienione przeze mnie cechy - to by graniczyło z przeładowaniem! Ale jeżeli pojawi się chociaż jedna z nich, jest dobrze. Przyznam jednak szczerze, że najważniejszy jest dla mnie punkt drugi.

A jakie są wasze ulubione typu bohaterów literackich?

Hec

W pewnym sensie jestem jak najbardziej za wszystkimi wymienionymi przez ciebie punktami, ale tylko w pewnym Smile

Są dwa typy boihatera, notabene , wykluczają się na wzajem, które mnie porywają

Na pierwszym miejscu jest typ yossarianowato-alexowy, czyli, nie mniej ni więcej, jak połączenie groteski z czarnym humorem, manią prześladowczą i cechemi zupełnie niewspółgrającymi z całokształtem, jak np. uwielbieniem dla sztuki.
Taki bohater nie jest ani przystojny, ani odważny, nie jest typowym bohaterem. To jakby uwypuklenie ludzkich słabości i naigrywanie się z nich, przy czym nie rzutuje to w żaden sposób na sympatię czytelnika dla postaci. Tutaj niezbędna jest również niejednoznaczność, a także łotrzykowatość- oczywiście to drugie w granicach przyzwoitości... Smile

Drugi typ jest bardzo zbliżony do twojego, ale raczej nie przepadam za nadmiernym intelektem, wolę, kiedy bohaterem kieruje instynkt, a gdy zawodzi, ten skłania się ku wartościom, które zostały mu wpojone ( a żebym go polubiła, to na pewno ktoś mu je wpoił Smile

) Konflikt wewnętrzny, owszem, ale sam bohater nie powinien być zbyt skomplikowany, cenię sobie raczej prostotę. Ten typ bohatera powinien być raczej dobry. Hmm, jak tak to sobie czytam, to widzę, że typem bohatera, który pociąga mnie w drugiej kolejności, jest bohater NUDNY..cóż, i tak bywa.

Hekate

Hmm, interesujący jest ten twój typ pierwszy! Już widzę, że spodoba ci się Pratchett i nawet podejrzewam który bohater Wink

Ale co do drugiego... dla mnie jednak ciekawszy jest intelekt podszyty cynizmem albo przynajmniej autoironią. Taki specyficzny rodzaj zepsucia...

Aurora

Joan P.

Uchm, darzę sympatią bardzo wiele typów bochaterów. Z jednej strony wiernych aż do bólu, konsekwentnych wojowników (patrz Bella), z drugiej - zimnych draniów z klasą, którzy nigdy nie zaklną, ale potrafią ci tak dogadać, że się będziesz czołgać (ostatnio polubiłam Lucka). z następnej - ''ciche wody brzegi rwące'' , obdarzone ironicznym poczuciem humoru, opanowe i potrafiące zachować zimną krew w każdej sytuacji (Remus), z jeszcze innej - poprostu tchórzy, ratujących główmie własną skórę (Peter i Rincewind z Prachtetta), z piątej już strony zasadnicze kobitki, posiadające jednak ghyfoński tempehament (Minerwa) i młode kobitki w stylu Dorcas Meadowes Pusza & Reja.

Noelle

Hmm... Lubię dziewczęta, które nie są królewnami z bajki, naiwnymi pensjonarkami. Dziewczę stanowcze, silne, dzielne, mądre. Ale nie musi być dobre.

Pozostałe typy bohaterów...
Cierpiący męczennik za dobrą sprawę, nie wiem czemu...
postać ironiczna aż do bólu
zabawna i karykatularna, patrz Papkin

Kira

Zacznijmy od tego że moimi ulubionymi bohaterami są zawyczaj mężczyźni. Panie lubię tylko wtedy, gdy posiadają swoistą charyzmę, upór, są silne, ale jednocześnie subtelnie kobiece. A co do charakteru bohatera, to musi być:
- indywidualistą. Żadna masowość, zwyczajność ani schematyczność nie wchodzą w grę
- charyzmatyczny - to chyba oczywiste, nie?
- tajemniczy - bo niedopowiedzenia i niepewność są zawsze mile widziane
- tragiczny, nieszczęśliwy - ale jeśli już to bez ckliwości, to powinno być coś o czym się milczy, ale co i tak się odczuwa.

Ceres

Z racji, że wymieniłyście już wszystkich, których cenię, odpowiem w ten sposób:

a) na pewno to, co napisała Hekate. Po wydaniu HBP (spoiler) najbrdziej z typów Severowatych lubię tego, który w zasadzie nikomu nie jest wierny - poza sobą.

b) Drugi typ Joan, chociaż ten pierwszy też jest niezły - pod warunkiem, że niepopadają w fanatyzm i nie są kryształowo czyści. Po prostu konsekwentni.

c)Lubię charyzmę. Ba, powiem więcej, nienawidzę, kiedy bohater jej nie posiada. W żaden sposób nie kręcą mnie ciepłe kluchy - i dlatego zawsze dziwiły mnie kobiety, które lubią maminsynków (ale to tak na marginesie).

Piekiełko

Lubie bohaterow niepozornych...Takich po ktorych nie wiadomo az do ostatniego momentu czego mozna sie po nich spodziewac. Bohaterow, ktorzy od poczatku uwazani sa za cos niegodniego uwagi, ktorzy zmagaja sie z wlasnymi slabosciami by czegos dowiesc. Nie wiem czemu, ale lubie bohaterow "poszukujacych" swojej tozsamosci...Przykladowo takich, ktorzy zboczyli na zla sciezke, by pozniej odkupic badz nie, swoje winy. (Idealnym przykladem jest Chilon z "Quo vadis")

Natalia Lupin

Ja lubię trzy typy bohaterów, określone pojęciami- remusowaty, drań i... człowiek. Pierwszy punkt już przerobiony w innym punkcie forum, więc go już może zostawmy. Punkt drugi już został kilkakrotnie opisany- egoista, zimny drań, ironiczny, wredny, itp, itd. Do polubienia punktu trzeciego doszłam metodą prób i błędów, najpier uwielbiając (co za wstyd!) wszystkich bohaterów kryształowych. Embarassed

Ale to było dawno i nieprawda, więc zostawmy. Wink

Bohater z kategorii człowiek jest najczęściej rozdzierany przez sprzeczności, może być nieskończonym egoistą, ale umie być bohaterski. Może robić wszystko, żeby przeforsować swoją, skądindąt może niesłuszną sprawę, ale umie zdobyć się na wyrzeczenie dla jakiegoś zaszczytnego celu. Istny człowiek. Wady, zalety- egoizm, altruizm. Kogel mogel. I niestety najczęściej na końcu historii- tragedia. Crying or Very sad

Evil Yuki

Dobrze, ja dam coś od siebie.

nei napiszę, że "lubię typ A", albo "lubię typ B", z jednego ,zasadniczego powodu- bohaterów jest tyle, ile ludzie, którzy nań patrzą. Dla jednym Draco Malfoy to "gupek", dla mnie jest fajnynm człowiekiem i nawet mi nei przeszkadza, że tak... molestuje? Pottera.

Z HP ulubieńcy moi to Harry, Ron, Severus, Draco, Syriusz i Remus.
Z innych (czytam duzo mang) lubie np. Foggię Fou ("Battle Angel Alita"), Jakuba Wędrowycza wraz z Semenem i długo by wymieniać...

jeśli chodzi o tworzenie bohaterów, to zdecydowanie wolę postacie męskie. Na jedną mojabohaterkę żeńskaprzypada około siedmiu bohaterów męskich. są różni- jedni to grzeczn iuczniowie z zapędami sado-maso, drugdyz to synowie szatana, trzeci to hierofanty. Porywczy, spokojni, głośni, cisi... łączy ich jedno- ja. ;P

Ceres

Jeśli chodzi o Dracona Malfoya, to ja wcale nie żywię do niego antypatii z powodu jego "molestowania Pottera". Ja po prostu nie nawidzę, jak ktoś z powodu głupiej animozji strzela innym w plecy. Odrzuca mnie to wewnętrznie. Jeśli trzeba zlikwidować kogoś niebezpiecznego dla sprawy, której się służy - wtedy potrafię to zrozumieć, choć i tak mi się to nie podoba. Ale z powodu dziecięcej sprzeczki? Bleeech. Jestem Ślizgonką, ale w tym punkcie zgadzam się z Moodym.

Joan P.

Ja też. Zwłaszcza, że zapomniałam wspomnieć o typach bochaterów, których zawsze uwielbiałam. Chodzimi o weterana wojennego, wzorcowym przykładfem może tu być właśnie Moody i starego, cynicznego moczymordę na wiecznym kacu, jak kapitan Vimes.

Nessie

Może zamiast wymieniać cechy, wymienię jednego bohatera...
A mianowicie Nigel Chapman z książki Agathy Christie "Entliczek Pentliczek". Ironiczny, zimny, wyśmiewający w zasadzie wszystko, negatywnie nastawiony do władz... Jak określił go inny bohater tej książki: "Nigel, nasz delikatny kwiatek". A najbardziej podobało mi się w nim to, że był mordercą. Nie wiem dlaczego, ale w każdym razie to tak idealnie do niego pasowało. Jest to postać bardzo złożona, ponieważ do końca nie było wiadomo, kim on naprawdę jest. I jaki jest.

Atra