Ulubione słowa

Hekate

Temat z gatunku absolutnie wariackich.

Muszę się przyznać do pewnej słabostki - bywa, że zachwycam się pojedynczymi wyrazami, czasem nawet niezależnie od ich znaczenia. No wiecie, coś się ładnie "ułoży" na języku, coś magicznie brzmi, a coś przynosi ze sobą miłe wspomnienia.
Jestem absolutnie zakochana w takim na przykład korsarzu, w bezdrożach, balladzie czy wieczornicy. Język polski (i nie tylko, uwielbiam wszystkie słowiańskiej) jest cudny, można z nim zrobić tyle ciekawych rzeczy!
Przeinaczenia, słowozabawa, te wszystkie Krystieńki i mgłowce, to tylko i wyłącznie wynik moich językowych zachwytów.

Wiem, jestem świrem. Ale ciekawi mnie, czy i Wam takie zakochania w słowach się przytrafiają.
?

ps. Ostatnio napadł mnie na przykład Goran Jahoda - prawda jak to pięknie brzmi? Może to postać z jakiegoś przyszłego opowiadania?..

Natalia Lupin

Ja mam takie coś, że zakochuję się w imionach i nazwiskach postaci historycznych. Czy Arend Dickman nie brzmi pięknie?! No? Jest cudowne!
Poza tym mam tendencje do nadużywania słów. Niekoniecznie ze względu na ich urodę, ale po prostu jak mi się któreś podoba znaczeniowo- mam okresy, kiedy ciąglę mówięmakabra albo [/i]burżuj[/i] albo coś w tym stylu.
Ze względu na urodę używam starych słów i troszkę dziwnych kombinacji. Na przykład mówię kocię zamiast kociaka, żeby ktoś nie robił sobie subiekcji (czyli kłopotu), albo że coś jest na niebiesiech.
Uwielbiam czytać czyjeś [patrz Szefowej (to nie lizusostwo!)] kompinacje słowno-językowe.
Ale naprawdę zamiłowanie do słów mam po angielsku. Dla mnie 'glittering' bardziej oddaje istotę migotania niż 'migotać', a 'steps in the snow' jest bardziej śladowo-śniegowe niż 'ślady na śniegu'. Dlatego dać mi do przetlumaczenia tekst z angielskiego na polski to często samobójstwo, bo zaczynam tłumaczyć okrężną drogą, żeby oddać znaczenie i żeby brzmialo ładnie, a potem tozpędzam się i tłumaczenie zostaje za rogiem, a ja coś kombinuję na własny rachunek Wink

Wiem, jestem wyrodną córką polszczyzny Rolling Eyes

PS. A Goran to wogóle śliczne imię!
PS2. O właśnie! Goran Bregovic, słyszycie to? Albo to: pułkownik hrabia Claus Philipp Maria Schenk hrabia von Stauffenberg Twisted Evil

W imionach kryje się olbrzymia potęga. Ludzie powinni więcej uwagi poświęcać decyzjom o imionach swoich dzieci.

Kira

O, zgadzam się, Nat, angielski to naprawdę fantastyczny jęzor. Zawsze podobały mi się angielskie wyrazy, ale tak na dobre zauważyłam jak może być piękny dopiero po lekturze Chained Souls (Aurora, Ty wiesz;D). Theowyn to mistrzyni słowa i w dużej mierze właśnie dzięki temu jej opowiadanie jest tak wybitne.
A co do ostatnich (no, może nie takich ostatnich, ale wciąż trwających) fascynacji słownych, to absolutnie uwielbiam brzmienie imienia i nazwiska Blaidduśkowego głównego bohatera - Hatti Voiler [Wuale]. Dla mnie to brzmi razem jak jakaś słodka melodia, a ja nie jestem skłonna do romantycznych skojarzeń w tej dziedzinie. Ale faktem jest, że komponujące się imiona i nazwiska, to coś, co staram się wyłapać w otaczającym świecie. Remus Lupin, chociażby! Przecież ładnie brzmi... Wink

Indygo

Aurora

Ja może nie będę pisała o ulubionych słowach, bo zazwyczaj mam właśnie pewne 'okresy' na pewne słowa czy wyrażenia.

Ale mam taką dziwną manierę (tak, okres na 'manierę' też mam właśnie), że robię ze słowami bardzo dziwne rzeczy w głowie.
Uwielbiam, jak mam jakieś słowa w których powtarzają się obok siebie jakieś dwie litery, albo głoski, nie wiem, mogę to robić praktycznie z każdym słowem. Nieumiem wytłumaczyć tego inaczej, niż pisząc:

słowo wyjściowe: Warszawa.
I się zaczyna chora gierka.
1. wawzaza
2. wazzawa
3. wazwaza
4. zazwawa
5. zawwaza
6. zawzawa
7. fafsasa
8. fassafa
9. fasfasa
10. sasfafa
11. saffasa
12. safsafa
13. załzała
14. załłaza
15. zazłała
16. łałzaza
17. łazzała
18. łazłaza
19. itd...

Mogę tak w nieskończoność. Kiedy się nudzę, np. na lekcji, oglądając film, ucząc się - zaczynam świrować. Natknę się w książce od historii na jakieś słowo i zamiast czytać dalej - zaczynam to robić.
Świetny sposób na wypełnienie wolnego czasu i niemyślenie.
Świetny sposób na szybkie zaśnięcie.
Świetny przykład wskazujący na pewną nienormalność u Ori.

Ale i tak to uwielbiam Smile

Maggie

Mam podobnie jak Ori, ale chyba nie w takim stopniu ;P

Na dane słowa mam pewne 'okresy', bywa, że nadużywam słów: "fascynujące", "fantastyczne" (wypowiadanie z pewną manierą - gdy chcę coś ironicznie podkreślić, z akcentem na "fanta"), "wdziubiać" (po co? dlaczego? - nie wiem Razz

).

Poza tym uwielbiam zbitki: "krz", "wrz", "trz", gż", "mhe", "khe"....

Drażni mnie słowo: "bulwersować".

Joan P.

A ja lubię nazwy geograficzne - Ałma - Ata, Ułan - Bator, Krasnojarsk, Bangkok, Madagaskar, Władywostok, Kowno. Tak jakoś mi się podobają i jak trafię na nie na lekcji geografii, to potem tłuką mi się po głowie rpzez cały dzień.

Lubię też słowo burżuazja. I chromolić, ale to już nie jest tak eleganckie.

yadire

Burżuazja widzę popularna jest. U mnie też znajduje się w czołówce. CHyba przez to zestawienie głosek ż-u-a.

smagliczka

Gibraltar... tak nazwy geograficzne zdecydowanie mają to COŚ.

merrik

Widzę że nie tylko ja mam manierę ironizowania i czynienia cynicznym słów;] nad wyraz często zdaża mi się to ze słówkami które zwykle, wyrażają aprobatę, zainteresowanie.
Nadużywam(w ff'ach, opowiadaniach..) zadrwił, zironizował
Nie wiem czemu.Poprostu tworzę taakie postaci. Bądź czynię je takimi, jeśli to ff;]

Aurora

A ja muszę przyznać, że burżuazja brzmi ładnie, ale...
Nie lubię słów zawierających w sobie 'r'. To znaczy - bardzo lubię, szczególnie, jak wymawia je ktoś z takim mocnym, twardym akcentem na 'r' (genialny przykład - Maggie Smith w HP. O Boże, jak ona bosko to akcentuje).
Ale cóż, w mówieniu muszę przyznać, że boję się używać tych słów, albowiem tej litery nie jestem w stanie porządnie wymówić. Możecie spytać Jo, jak śmiesznie brzmi 'cholera' w moim wykonaniu Razz

Nie mówiąc o tym, że jeśli kiedykolwiek udaje mi się przy kimś tak wkurzyć, by powiedzieć ' kurwa', to dana osoba potrafi wybuchnąć niekontrolowanym śmiechem.

A wracając do ulubionych słów - joyeux. Szczególnie końcówka eux. Brr, uwielbiam to coś między e/y/u. Uwielbiam sobie brać książkę i czytać po francusku, nawet jak nie wiem, co słowa oznaczają.

A co do akcentowania - ja ja sobie kpię, to robię nacisk na 's'. "Fassscynujące", "sssuper", "śśświetnie", najlepiej przez zaciśnięte zęby. "Ssssudofnie", jak już naprawdę coś mnie wkurzy.

Lora

Maggie

O! O! Ja też na "sss"!! Smile

Remusek17

ja tam kocham
uroczutko, niewiasta, dywagowac i huligan
a to ostatnie uzywam nagminnie w 1000 znaczen Wink

Szatanista

A ja mam tylko jedno - Autochton ... (i nazwa miejscowości) więc jak ktos se was kiedyś zapyta o droge używając tego słowa to ja! xD