Knajpa IV

smagliczka

Zaświadczenia o ADHD?
O kurczę, widzę, że to się robi podobnie... modne (bo nie wierzę, że tyle osób nagle zaczęło na to cierpieć - plaga jakaś?) jak zaświadczenia o dysleksji.

Pewnie, że pedagog ani żaden pscylolog sprawy nie rozwiąże. Problem zazwyczaj dotyczy dorosłych, a nie dzieciaka. To rodzice/wychowawcy nie radzą sobie sami ze sobą, ze swoimi emocjami, ze swoimi oczekiwaniami, ze swoimi schematami i ramami, dlatego nie radzą sobie z dzieciakiem. A nawet tworzą problemy tam, gdzie ich nie ma. Nie wiem z czego to wynika, chyba z tego, że dorosły chciałby młodego człowieka urobić na swoją modłę, zapominając, że to jednostka autonomiczna, z własnym rozumem, pragnienani itp. Nie słuchają, nie rozmawiają, tylko narzucają.
Ach, i najważniejsza sprawa jak dla mnie - wychować kogoś można tylko przez dawanie przykładu. A o przykład w dzisiejszych czasach trudno (zawsze mnie to śmieszyło - śmiech żałosny - że, na przykład, rodzic ruga dzieciaka za to, że przeklina i jest skłonne do bijatyki... a potem zabiera tego dzieciaka ze szkoły i, wracajac z nim samochodem do domu, obrzuca przekleństwami wszytskich kierowców na drodze, wymachuje pięściami, wścieka się, nie panuje nad sobą, dając, rzecz jasna, doskonały przykład swą nieagresywną postawą Wink

).

Oczywiście zdarzają się trudne dzieci - moja siostra jest trudna... zresztą tę swoją "trudność" ma orzeczoną w stosownych papierach. Ale pewnie byłaby całkiem inna, gdyby tatuś był nieco spokojnieszym człowiekiem. Cóż, widać nie może być nam zbyt łatwo na świecie Wink

Lecz dzieci naprawdę trudne zdarzają się rzadko. Rzadziej niż zwykli sądzić trudni dorośli (tych jest zdecydowanie więcej).

Och, co do telefonów ze szkoły, to pamiętam jeden incydent i do końca życia go zapamiętam, bo cała sytuacja była... absurdalna.
Nie wiem, w której to było klasie, chyba w siódmej. Na dzień przed końcem roku całą klasą (to dopiero przykład integracji i organizaji! nikt się nie wyłamał! XD) urwaliśmy się ze szkoły na basen. To miała być taka szalona inauguracja wakacji. W szkole z naszej klasy nie było żywej duszy. Za to był raban. Do dziś nie rozumiem, czemu aż tak wielki. Phi, wielkie mi znowu mecyje. Dzień przed zakończeniem roku?
No i były też nieszczęsne telefony do domu. I głowę mi moja matula zmyła (jakby był jakiś wielki powód, doprawdy; nie podlaliłam szkoły, nie pobiłam nikogo, nie pyskowałam nikomu - tylko urwałam się na basen, raz jedyny, bo szczerze mówiąc nigdy jakoś specjalnie nie zrywałam się ze szkoły), twierdząc, że najadła się wstydu. Haha.
Gorzej, że ja potem musiałam - bardzo wychowawcza postawa mojej mamy - pójść do wicedyrektorki i... nakłamać, że byłam całkiem gdzie indziej i że w szkole nie zjawiłam się z ważnego powodu (byłam w poczcie sztandarowym i w ogóle cichą, porządną istotką, a mojej mamie najwyraźniej bardzo zależało na tym, by opinia o mnie pozostała niezszargana). Takiego upokorzenia jak wtedy - upokorzenia przed samą sobą, będąc zmuszoną kłamać, by zadowolić mamusię i wpisać się w wizerunkek 'grzecznej Anusi' - to jeszcze nigdy nie przeżyłam.

To się nazywa dobre wychowanie! ;P
Ale cóż, rodzic też ludź, błędy popełniać może. Dlatego ja zamierzam posiadać dzieci, kiedy będę nieco dojrzalszym człowiekiem, z nieco większym bagażem życiowych doświadczeń, żeby takich głupot wychowawczych nie popełniać.

Joan P.

No to muszę powiedzieć, że w porównaniu moja rodzina wypada lepiej. Przynajmniej pod pewnymi względami. Mamuśka by mnie objechała, gdybym została jako jedyna na lekcji, a klasa poszła na wagary. No i doskonale wiedziała, czemu tydzień przed zakończeniem roku wracałam o jedenastej albo dziesiątej.
(pije)
I zgadzam się z tymi zaświadczeniami o dysleksji - ich jest za dużo. Niektórzy naprawdę są dyslektykami, a inni, jak moja siostra, po postu nie umieją sobie wbić do głowy pisowni wyrazów. Wystrzelałabym tę hałastrę.
(pije)
A propos wychowania - to mnie przeraża, że coraz więcej dzieciaków jest wychowywanych bezstresowo. I wyrastają na bezczelnych gówniarzy. W dodatku nie mających za grosz gustu, ale to zagadnienie na inną dyskusję.
Dlatego wolę nie mieć dzieci, żeby nie musieć brać odpowiedzialności za skrzywienie czyjejś psychiki,tak jak skrzywiono moją.

Hekate

Aurora

Gimnazjalistów *prych, prych*. Wy się cieszcie, że nie macie zajęć z moją klasą. Kocham ich, ale zero szacunku dla nauczyciela. Ani przedmiotu. Tak to jest, jak się przyjmuje wszystkich jak lecą, bez jakiejkolwiek selekcji.
Ja mam podły humor, bo mój kurs francuskiego nie wyjdzie, bo nie ma chętnych (w Warszawie! *oburzona*), jest inny, ale już zostałam obrzucona, ile to on kosztuje, odbywa się na tygodniu i po prostu dziwią mnie pytania "dlaczego nie chcesz". Ech. Czasami wolałabym zostać źle wychowana, ale się nie przejmować, naprawdę, a nie być chodzącym kłębkiem nerwów i poczucia winy.
*chowa się w kącie*

Hekate

Aaaaa! Dzwonił ten dom kultury od wyników konkursu! Wlazłam na pudło, ale które miejsce, tego mi powiedzieć nie chcieli...
(swoją drogą trochę niedyskretnie o to zapytałam, no ale co, mam taki kawał jechać dla wyróżnienia i paru książek???)

Czyli - jadę do W. pod Łódź. Pod koniec listopada. I będzie fajnie.

<tańcuje po knajpie>

I nie ukrywam, że coraz bardziej jestem ciekawa, jakie tam wiersze wysłałam Wink

Kira

Powiem Ci, Hekate, że jeśli chodzi o opinię na temat roli szkoły w kształtowaniu młodych ludzi i postawę rodziców, to mogłabyś podać sobie ręcę z moją mamą, bo ona ma dokładnie takie same poglądy. Ja zresztą też. A jeśli chodzi o szacunek dla nauczycieli, to sprawa wcale nie jest taka prosta - bo nauczyciel musi się naprawdę nagimnastykować, żeby zdobyć uznanie uczniów, zwłaszcza tych inteligentnych. I dlatego ja nie zostanę nauczycielką jeśli tylko będę mogła temu zapobiec ^^ Zbyt jestem rozlazła XD

Noelle

witam, brrr
<kocyk>
Gratulacje Hekatko.
<ciepłe picie>
Kiedyś tak się przejmowałam konkursami, no a teraz mi to jakby troszku... spowszechniało Wink

No to byłam na wycieczce, no i sobie wróciłam. Mmm... Mam ochotę zrobić listę plusów i minusów Very Happy

no, więc robię

+ 2 gitary i bęben(dużo muzyko-śpiewania)
+ jakiś kiciak lelawy(puszczany z rąk do rąk niczym fajka pokoju)

[link widoczny dla zalogowanych]
(jak pokazałam bratu zdjęcie, to skomentował: "co to za poza, głowa na ziemię? nie no, ile ja będę woził rrrodziców do tej szkoły" Confused

)

+ przez chwilkę miałam możność jazdy konnej w siodle i czapeczce stosownej Very Happy

to było cudne doświadczenie, szlacheckie, dystyngowane
(tylko nie wyskakujcie mi zaraz z czyszczeniem stajen Razz

)

- resztę czasu kuliłam się przy ognisku, bo się mrozik zrobił, znudzona
(chociaż, czy to na pewno minus? jak teraz myślę... doznałam dziwnego zjawiska; gdy juz myślałam, że nie wytrzymam tego siedzenia i nic-nie-robienia-zero-bodźców - tak jakby oklapłam, i półzahipnotyzowana gapiłam się w ogień, dym, tętniący bęben, gitarę, śpiewy, myśli obijające się o czaszkę - rybki w akwarium... tak, wiem, dziwna ja Twisted Evil

)
- wych. zrobiła nam ankietę "ja i moja klasa", z podpisywaniem. Było na przykład tak:
Czy moja klasa jest lepsza niż inne? (Tak, Nie, Zdecydowanie tak, zdecydowanie nie, nie wiem) Politycznie poprawna odpowiedź jest ta trzecie, a właściwej nie ma. Nie znam jeszcze dobrze ludzi, tym bardziej z innych klas. Powiedziałabym "ot, ludzie wszędzie ci sami..." ta.
Komu z klasy zwierzam się ze swoich osobistych problemów? Z kim utrzymuję kontakty poza szkołą?(liczba, nazwiska)
Jak spędzam czas(postaw krzyżyk), jak spędzają go koledzy z klasy(ehm, skąd ja mam wiedzieć co oni robią? kto "zajmuje się działalnością artystyczną", a kto "robi wycieczki poza miasto"?)
Ambitnie.
[/img]

Hekate

Zaheel

Witam!
Jak mnie tutaj dawno nie było, ale przeprowadzka i chwilowy brak internetu skutecznie to utrudnił. Ale teraz już spokojnie mam dostęp do laptopa i co ważniejsze do neta^^
Miezkam sobie w Krakowie, poznaję ulice i czasami jeszcze się gubię, ewentualnie urządzam sobie dłuuugie, niezamierzone spacery w poszukiwaniu odpowiedniej lini autobusowej. Ale przynajmniej spotykam dawno niewidzanych znajomych i odnajduję fajne miejsca.
<siada na parpecie i pije glizdogońską>
A co do nadgorliwych nauczycieli, to jeszcze z takim typem się nie spotkałam i mam nadzieję, że nie spotkam...
Uwielbiam semiotykę^^ Poza tym, że muszę na za dwa tygodnie przygotować referat o ksiażce, której jeszcze nie mam xD

Hekate

Oo, część Zah, strasznie dawno cię nie widziałam!

<wstawia wodę na herbatę>

Oczywiście nie załatwiłam wszystkiego, co chciałam załatwić - pieczątki mam, ale papierów niet, bo moja opiekunka praktyk ma zwolnienie do wtorku.
Super Wink

Hmmm, zaczynam się już chyba gubić kto z lunatyków gdzie studiuje.
No bo co:
Cerere - prawo
Kiruś - klasyczna
Direk i ja - polonistyka
Meg - biotechnologia
Natalia - anglistyka chyba
Blaidi i Smag - już po Smile

(ochrona środowiska?)
A Pusz? Rej?
Zah - ty w końcu na psychologię poszłaś, czy na polonistykę? Ja wiem, ciekawskie jajo jestem <wstydzi się>

Wieczorem tradycyjna fajka w znajomym już co_po_niektórym forumowiczom lokalu Wink

Lubię piątki. Są bardzo piątkowe, o.

smagliczka

Zaheel

Jednak mój internet, nie jest taki wspaniały chodzi rano i wczesnym popołudniem, a później już niestety jak mu się podoba. W ogóle się nie słucha! Beszczel. Wink

Łał jeszcze mnie tutaj pamiętają, jak miło. ^^ Szefowo ja dołączam do waszego, razem z Dire, kręgu zainteresowania. Jednak wybrałam filologię polską i raczej jestem zadowolona z wyboru. Miejmy nadzieję, że jak najdłużej.
Ja też uwielbiam weekeny, szczególnie takie miłe jak ten. Chociaż książki juz wzywają. Leży przede mnaŚredniowiecze i woła o zainteresowanie. Chyba jeszcze trochę sobie poczeka xD

Hekate

Ooo, czyli jesteśmy na Lunatycznym polonistki trzy Wink

Zrobiłam wyprawę księgarniową. I znowu wydałam pieniądze, echhh...
Ale za to wreszcie będę mogła zrozumieć fanfiki Natalii Lupin - Cornelia Funke i jej "Atramentowe serce" czekają na się_wgryzienie!
(bardzo brzydka Hekate, brzydka. bo jak się kupuje pierwszą część trylogii, to wiadomo z góry, że dokupi się dwie kolejne - no a mamona płynieeee...)

Poza tym, oczywiście, Huelle.
"Opowiadania na czas przeprowadzki"

Noelle

Szkoła w sobotę - tak było dzisiaj. Odrobianie. 2 polskie, potem kino("Dziewczyny z st Triatian"), potem wróciłam znów do LO na kółko. Wreszcie zaczyna mi iść nieco lepiej - tylko nieco, oczywiście(krótka rola upierdliwego farmera, który szuka faceta, który przespał się z jego córką). Improwizacja, no a z tym mam pewne problemy. I różne, różne. Np. szaleńcze skakanie po 3 krzesłach, będąc otoczonym resztą ludzi(ich funkcja: łapać ciamajdę) i w oczy gapienie, i powtarzanie swojego zdania. Różne były...
- Orzeszek nie zjadł wilka, orzeszek nie zjadł wilka, ORZESZEK NIE ZJADŁ...
- Umarł i nie żyje, umarł i nie żyje...
- Życie jest beznadziejne...
Moje to było "Cicho bądź" Wink

A na raz następny mam się naumieć wzruszającego wiersza o maszynce do mięsa

P.S. Dysponuje któraś z w was tłum. Gałszyńskiego "Snu nocy letniej"?
(wystawiać mamy toto)

Hekate

Ja dysponuję. I też wystawiałam w liceum "Sen..." właśnie w tej wersji, wyszło naprawdę fantastycznie.

Niestety mam Gałczyńskiego książkowego, więc przez internet nie prześle. Znaczy - niestety nie mogę pomóc, Noeś...

Obejrzałam House'a, trzeci odcinek piątej serii. KoHam detektywa. KoHam relacje detektyw/House Wink

(jacy ci panowie muzykalni, no!)
Mru mru.