Ludzie się zmieniają

merrik

O.
<bije pokłony>
o.
<nadal je bije>
No. Jak już się pokłoniłam to teraz skomentuję, jak umiem.

Parringi heteryckie z fandomu HP z reguły wzbudzają we mnie...no..hm. dość specyficzne i mieszane uczucia, graniczące z chęcią rzucenia czytanego aktualnie ff'a w diabły i ucieczki z głośnym i baaardzo donośnym krzykiem. A tu nie.
Mało, że zaakceptowałam(przynajmniej aktualnie akceptuję) szanownego pana Severusa, który przejawia cieplejsze niż lód arktyczny uczucia do czegokolwiek, a zwłaszcza do osobnika płci pięknej o inicjałach H.G, to jeszcze przyjęłam do wiadomości, że owa H.G może nie być antytezą człowieczeństwa, natomiast doskonałą definicją kujoństwa, tylko człowiek z krwi i kości.
Innymi i mniej rozbudowanymi słowy:
jestem pod silnym urokiem tegoż opowiadania i bijąc w dalszym ciągu pokłony, błagam o więcej.
Smile

Aurora

A! Boru słodki, czytałam to pół roku temu ostatnio, ale wyjątkowo dobrze znoszę ten brak szczegółów z poprzednich rozdziałów.
Hermiona umawiająca się z Severem na piwo, i to w takiej knajpce, zawieszenie broni... Ach, spodziewałam się czegoś więcej, ale brak tego wcale mi jakoś nie doskwiera.
Podsłuchana rozmowa mnie ukwikła. Wysoki, mroczny i przystojny? *pada* I w ogóle, scenka w mojej głowie prezentuje się bardzo, bardzo zabawnie, co jest oczywiście absolutnie pozytywne, bowiem chyba taką, Ceres, miałaś intencję? Oj, ta Rita wszystko wyniucha...

Miło było wrócić do Ludzi. Źle, że Wen w czasie sesji, ale to i tak lepsze niż brak Wena.

Hekate

Cereska, ja cię normalnie przerobię na blachodachówki! Jak mogłaś zrobić taką przerwę w publikacji, no jaaak? Przez ciebie zamiast czytać cholerną lirykę cholernej antycznej Grecji, siedzę nad "Ludźmi..." - tak, i owszem, znowu zaczęłam od początku. I nie żałuję, aczkolwiek wolałabym, żeby kolejne części spływały na forum ładnie i równomiernie Wink

(tak, tak, marzenia ściętej głowy)

Fajny odcinek, chociaż szczerze mówiąc, spodziewałam się w knajpie większej afery. No i chyba wolałabym, żeby Miona i Snape jeszcze troszku się ponienawidzili, to było takie dynamiczne. Ale to ty, o autorko, panią tu i władczynią, ja, sługa pokorna, czekać mogę tylko na okruch z twojego stołu... I bardzo proszę o Lucjusza, tercet Snape/Hermi/Lucjusz jest doskonały, bardzo bym chciała zobaczyć go w akcji.

Dialogi miodne, bohaterowie zarysowani bombowo, wartka, przyjemna narracja.
Dlatego tak bardzo lubię "Ludzi..."! Przypominają mi przygodówkowo-sensacyjne powieści, które lubiłam czytać, jak byłam młoda i urocza Wink

Teraz też lubię, ale niestety czasu na tego typu lekturę tak jakby mniej...

A-ha, jako że czytałam całość, rzeknę - tak na przyszłość - że trzeba by poprawić początkowe odcinki, bo odstają, głównie interpunkcyjnie, ale i stylistycznie, od tych dalszych. Jak będziesz miała kiedyś czas, to im się przyjrzyj, nie będzie z nimi wiele roboty, a efekty mogą zadziwić.

No!
Dawaj więcej!
Sesja czasem działa cuda!
(zresztą ponoć jesteś po, prawdaaaa? Wink

)

Ceres

Na szczęście tak. Pojutrze wracam do domu i zamierzam zająć się moimi fikami. Co z tego wyjdzie, nie wiem, wiadomo, jak to z wenem bywa, ale mam nadzieję, że się uda.

Co do pierwszych odcinków... może i masz rację. Zobaczę, co da się zrobić.