Oscary 2013

Ceres

Ostatnio próbowałam dowiedzieć się w necie, skąd się bierze jej popularność. Wnioski:

- Ludzie albo ją kochają (za, rzekomo, fakt, że jej woda sodowa nie uderzyła do głowy od sukcesu).
- albo jej nienawidzą. Głównie za zgryz i kompletny brak zdolności aktorskich.

W sumie, nie wypowiadam się co do pierwszego, ale jako powód miłości wydaje się być bardziej uzasadnione niż drugie jako powód nienawiści. W sumie to ja właściwie nie rozumiem tego sukcesu. Megan Fox była przynajmniej ładna.

Hekate

ZASTRZELCIE MNIE

Ceres

Nie no, serio Cię coś zaskoczyło?

Hekate

Tak. Łudziłam się, że "Operacja Argo" jednak nie wygra. Że wygra cokolwiek innego, byleby nie "Operacja Argo". Poza tym NIE myślałam, że Jennifer Lawrence dostanie statuetkę za rolę pierwszoplanową, no sorry, no.

A że Waltz, to się cieszę.

I że "Miłość" (co było oczywiste, ale co tam).

Ceres

Rozumiem Cię, ale z drugiej strony, sukces Argo w znakomitej większości tegorocznych konkursów był dla mnie tak niespodziewany, że z każdą kolejną nagrodą byłam coraz bardziej przekonana, że to się skończy Oscarem. Choć przyznam, że to jest tak egocentryczna, dogadzająca sobie decyzja, że tylko Amerykanie mogli na to wpaść.

Natalia Lupin

Poczułam się jak gwiazda, w środku nocy odbierając telefon z wynikami oskarów Razz

Ale powiem to, co powiedziałam wtedy i potem na fejsbuku: płytki reakcjonizm, brak odwagi cywilnej i amerykańska masturbacja nagrodą. O.

Noelle

Oglądałam sobie na żywo. Nawet nie zamierzałam całości, ale zaczęłam i skończyłam. Miałam ubaw z polskiego lektora-tłumacza na żywca Very Happy

Gdzieś w internecie widziałam, chyba średnio legalnie.

Zaczęło się miło od Christopha Waltza, a skończyło na "Argo", meh.
"Paperman" i "Merida Waleczna" - ja bym tym produkcjom Oscara nie dała.

I było duuużo śpiewania na gali. Strasznie dziwnie słuchać ekipy Les Miserables, kiedy nie są w łachmanach, tylko - panowie w jednakowych garniach, a panie w kolorowych sukniach z kosmosu.

Natalia Lupin · Wysłany: Sob 21:52, 02 Mar 2013 Temat postu:

Och, czy to tłumaczenie jest gdzieś dostępne?! MUSZĘ je zobaczyć!!!

Obejrzałam Les Miserables. Przyśnili mi się, więc uznałam to za znak.
Tak w zasadzie nie mam o czym gadać. Oprócz jednego: Eponine <3
No i jak Hugh Jackman dusił kota, to też było piękne, w tej piosence nad śpiącym Mariusem Laughing

Nie powinnam była, ale bardzo się śmiałam.
Generalnie ogromnie mi się podobali Jackman i Russel Crowe. Dla mnie to film o ich relacji. Plus Eponine. Ale przede wszystkim oni.
Zakończenie mnie zmiażdżyło, takie Titanicowe. Nie jestem w stanie nerwowo znieść takich zakończeń, gdzie martwi są szczęśliwi, poryczałam się jak bóbr.
Aha. Czy tylko mnie zakończenie straszliwie gryzie ideologicznie? Twoi przyjaciele zginęli, nic się nie zmieniło, a ty się wprowadzasz z młodą piękną żonką do burżuazyjnego pałacyku? Serio, Marius? Zresztą, on od początku był jakiś mętny ideologicznie, zabawa bogatego chłopca w rewolucję, czego ja się spodziewałam.
Chyba się starzeję. Przez dużą część filmu byłam po złej stronie barykady. A może właśnie dorośleję? Ale beznadzieja.