śmierć...

Aurora

Ja mam zapędy samobójcze. Ale aktualnie - nie w tej chwili. Wink

Ceres

Trzeba strzelić w usta. Wtedy albo przerwie rdzeń kręgowy, albo trafi w mózg i i tak żegnaj, okrutny świecie. A przy takim werterowskim numerze można przerwać jakieś łącza i na przykład dostać paraliżu - i nici z dalszego strzelania.

Wolę arszenik. Pewniejsze.

Nightwish · Gość

Temat akurat dla mnie, stwierdziłem że jak isę wpycham, to wszędzie.
No więc, śmierć nie jest mi obca, kilka razy patrzyłem jej oczy, głównie z własnej glupoty. Z trzy razy. Z głupich powodów, w zasadzie, z miłości z samotności. Raz sam byłem świadkiem śmierci 12 letniej dziewczynki. To spawiło że nie boję się. Poprostu nie boję się śmierci, bo już wiem co moze mi zabrać, a czego mi nigdy nie odbierze. Powoli oswajam się z myślą że od urodzenia spadam w dół... w końcu rąbnę o podłogę z taką siłą że nawet nie poczuje. Na tym głównie opiera się moja pewność siebie- nikt nie zrobi mi nic, czego sam już sobie nie zrobiłem

Vassir

A mnie się przypomniał po tym wywodzie jeden cytat z lektury szkolnej... Nie uderzysz mnie, ale moją nogę. Zabijesz ciało, ale nie duszę. Przez to rozumiem śmierc. Co prawda, rzeczywiście spadam, i mam czasami ochotę to spadanie przyśpieszyc, ale mimo wszystko boję się. Boję się, że po śmierci nie bedzie tego, o czy marzę. Nie będzie tak jak chciałam. Najbardziej obawiem się całkowitej nirvany. Nawet bycie duchem jeszcze zdzierżę, ale nirvany 0 vałkowitego wygaśniecia...nie.
Boję się - bo widziałam, wypadek samochodowy. Tir potracił bezdomnego. Bzdomny leżał na ulicy jak wór mięsa i niczego poza tym. Pomyślałam sobie, że człowsiek jest tylko ciałem, i nie ma duszy. A jak nie ma duszy, nie ma niczego po tym, kiedy to ciało zaszwankuje...

Nightwish · Gość

jeśli jest tylko gnijącym workiem ciała, to nie ma co bać sięze to się utraci. Żyjemy bo wierzymy że człowiek to coś więcej- coś co ma tu do zrobienia kilka rzczy i kilka osób do pokochania, kilka uczynków do wykonania, i kilka grzechów do odpuszczenia

Vassir

No, a z tą osobowością... świadomością, to jest tak, że chciałabym ją zachowac i po śmierci... Dlatego... dlatego, gdybyśmy byli tylko mięchem, to czy cokolwiek miałoby sens?... Bylibyśmy niczym więcej niz tylko organizmami, które jak miliony innych egzystują tylko po to, by jeśc, kopulowac i rozmnażac się. I byc. Już na samą myśl ogarnia mnie przerażenie... Taak, i dobrze powiedziane, żyjemy, bo WIERZYMY. Że jest coś ponad tym...

Joan P.

Dajcie spokój z tym gadaniem. Egzystencja jest po to, żeby egzystować, a nie żeby się rozwodzić, po co.
Od dziecka jestem oswojona ze śmiercią, chociażby dlatego, że co jakiś trzeba było zakopać jakiegoś członka rodziny. Wprawdzie nie byłam na żadnym pogrzebie ani niczego nie przeżywałam - bo doszłam do wniosku, że nie ma czego.

Ceres

Nic nie straciłaś. Pogrzeby są nudne, a zmarłym i tak wszystko jedno. (i te zawodzące mohery... koszmar)

Wczoraj doszłam do wniosku, że ta modlitwa, "Wieczny odpoczynek...", jest idiotyczna. Jak oni mają odpoczywać, skoro im światłość wiekuista będzie świecić po oczach? Wolę półmrok. Przyjaźniejszy od jasności i bezpieczniejszy od ciemności.

Joan P.

No cóż, skoro zmarłym jest wszystko jedno, to na pewno też nie przeszkadza im waląca po oczach jasność wiekuista. Z innej beczki - co to znaczy ''wiekuista'' słyszałam też wyraz wiele razy , ale za cholerę nie weim, co oznacza.

Ceres

Wieczna, na wieki.

Wszystko im jedno, co sie dzieje na ziemi. Chciałabyś po śmierci wysłuchiwać jęków bandy starych bab? Ja nie. A życie pozagrobowe to co innego - w końcu to ma być życie, a nie jakas tam egzystencja. Wiesz, wóda, faceci i Bon Jovi w tle Very Happy

.

Joan P.

ŻYCIE pozagrobowe? A czemu nie! Laughing

A oprócz wódy może być też bimber, a oprócz Bon Joviego Nirvana i Aerosmith.

Nightwish · Gość

życie pozagrobowe.. imprezy do białego rana, podoba mi się Very Happy

Ceres

A jak już będziemy zalane w trzy dupy, to Brad Paisley i "Whisky lullaby".

Joan P.

Taaa... Dla teakiego życia pozagrobowego wartoby umrzeć Wink

.
Szkoda tylko, że na coś takiego nie mamy najmniejsyzch szans.

Ceres

Dlaczego? Czy gdyby Bóg nie miał poczucia humoru, stworzyłby, na przykład, Giertycha? Albo pandę małą?