Knajpa IV

Hekate

Ja zawsze kochałam "Sillmariliona" bardziej od "Władcy...". Spaczenie etnologiczne Wink

Idę pisać. Bo do piątku muszę się wyrobić z odcinkiem.

Aurora

Ja chyba "Alicję..." czytałam w zbyt młodym wieku. I najbardziej i tak podoba mi się Sapkowe "Złote popołudnie", jako Jedyna, Słuszna wersja.
Niezrozumiałą nienawiścią pałam za to do "Kubusia Puchatka", tak przecież uwielbianego w pewnych kręgach. Nie wiem, czy przez zatrucie wizji disneyowskim, czy samą antypatycznością tłuściocha, czy jeszcze przez coś innego...

Crowley-chan, pierniki? *mordercze spojrzenie* Mrrr. Wiecie, że za dwa tygodnie święta? Przed chwilą zauważyłam, uh-uh.

merrik

Właśnie dlatego będę piec.
Kira-chan, czyżbyś chciała pierniczków? Razz

^^'

Fayerka

A ja tam tego disneyowskiego Kubusia lubię. Ale chyba tylko za Tygryska i Królika. Jest to taka typowa bajka mojego dzieciństwa.
A wiecie, że niejaka Monika Adamczyk-Garbowska przetłumaczyła Puchatka jako "Fredzia Phi-Phi" *ómiera* Żeński odpowiednik Łozińskiego, po prostu.
Mogę zadać takie małe pytanko jako nieuświadomiona? Co oznacza ten dopisek "chan"? Bo ciągle się z nim gdzieś spotykam, a za Chiny nie wiem co to jest.
Kto piecze piernik? Mrrrhhrrr!
*rzuca się i pożera*

Aurora

Winnie the Pooh czy jakoś tak się nazywa ordżinalny Fredzio Phi-Phi XD
A ja Łozińskiego wielbię XD Łozinizmy są przeurokliwe. Radoooostek. Samlis Gaduła! Erm, co tam jeszcze takiego fajnego było u Łozińskiego...
*tak. posiada tłumaczenie Łozińskiego. i jeden tom Skibniewskiej*
Można się kłócić co do nazw, ale ogólnie - to uważam Łozińskiego za gładszego i przyjemniejszego.
Z tego, co wiem, to jest wydanie, w którym zachowano Tolkienowskie nazewnictwo, a resztę tłumaczenia - Łozińskiego. I tak, jestem obrończynią tego pana i jego pomysłów!
Ha!
A Fredzio Phi-Phi brzmi zabójczo XD

(a Crowley-chan wyjaśni ci honoryfikator "-chan")

merrik

Nie Chiny, tylko Japonia co najwyżej:P(chyba:P)
A "chan" to takie cudo w j. japońskim używane w stosunku do dziewcząt, dopisywana po imieniu. Pełni funkcję zdrobnienia w pewnym sensie i jest uzywana wśród przyjaciół.
Inne takie cudeńka to:
-sama - pan, pani dodawane po imieniu np. Haruki-sama wybitnie oficjalna forma
- san - pan dodawane po nazwisku np. Murakami-san. Bardzo oficjalne.
-kun - odpowiednik "chan" w stosunku do chłopców np. Haruki-kun. Ma wydźwięk familiarny.

No i jest jeszcze sensei - mistrz, nauczyciel. Dodaje się po nazwisku: Murakami-sensei.

z -san, i -sama mogłam coś pokręcić, w sensie które po imieniu, które po nazwisku ale chyba nie:)

*częstuje piernikami*

Wyjaśniłam, Kira-chan?
A w zasadzie Fay-chan, bo to Ty pytałaś Smile

Ja wielbię tłumaczenie Marii S., Łozinki nie lubię!

Hekate

merrik

Szefooowo nam z Ori po prostu japonistycznie odbija:P i murakamistycznie...

stąd to chanowianie:]
Don't be angry Hekate:))

Fayerka

Dziękuję za uświadomienie ;D
Kulturą Japonii nigdy się zbytnio nie interesowałam, stąd pewnie moje niedobory w edukacji ;D
A co do tych łozinowych perełek... Oczywiście nieśmiertelne "krzatowe kalosze", "Łazik" zamiast Obieżyświata i "Tajar" zamiast Rivendell Smile

Ja tam jednak do Łozińskiego mam dość duży szacunek - ma gość klasę, po prostu. Stać się pośmiewiskiem prawie wszystkich tolkienistów, a mimo to się nie przejmować. Ostatnio chyba nawet wyszło nowe wydanie jego "Władcy Pierścieni" - w Empiku gdzieś widziałam.
Ale i tak wolę wersję Skibniewskiej - czyta się troszkę ciężej, ale za to z większą przyjemnością.

merrik

no problem:)
Też wolę Skibniewską^^" mam jej tłumaczenie i wracam do niego z przyjemnością^^ chociaz chyba niedługo sięgnę po oryginał Smile

Aurora

*ukrywa się przed groźnymi butelkami*
Ups? Przepraaaszam. Biedna Szefowa i jej uczulenie, że też mały honoryfikator tylko w stosunku do merr wywołuje taką ostrą reakcję alergiczną XD Już nie będę!

A łozinizmu i tak będę broniła. Bo w Skibniewskiego to podoba mi się tylko wydanie z lat osiemdziesiątych z fenomenalnymi ilustracjami. I w ogóle, mrr.
*śpiewa*
Radostek Gooorzaleń...

A krzatowie mu się udali. Bo jak czytałam w "Hobbicie" krasnoludy, to widziałam takich disneyowskich z Królewny Śnieżki, z tłustymi nochalami i smerfowymi butami. Khehe.

merrik

xD
ja disneya nie lubię i widze jacksonowego Gimlego:P
Skibniewskiej. To kobieta jest OroxD

Fayerka

Maria Skibniewska, Ori xD
Ja nie potrafię sobie inaczej wyobrazić tolkienowych postaci, jak tych u Jacksona. Ekranizacja tak mu wyszła, jak wyszła, czasem lepiej, czasem gorzej, ale mi się i tak bardzo podobała. Zwłaszcza Legolas, hehe ;D

Hekate

Ja lubiłam Legolasa, dopóki nie zobaczyłam go w filmie. Bleh.

Jestem wychowana na Skibniewskiej i absolutnie do niej przyzwyczajona, ale muszę przyznać, że chętnie bym sobie na tego Łozińskiego zerknęła. Z ciekawości. Tyle, że nie mam niestety od kogo pożyczyć... bu.

Krzaty mi się kojarzą z ubożętami prasłwiańskimi. Takimi, co się pod miotłą chowają Wink

Dlatego ta nazwa mi jakoś nie leży w odniesieniu do krasnoludów.

Fayerka

Hekate, ależ przecież on jest taaaki przystojny ;D
No kto, tak jak on umie powalić olifanta i zjechać po jecho trąbie? No kto?
L-E-G-O-L-A-S!!! *skanduje*
A w książce i tak najbardziej uwielbiałam Aragorna. Ma to "coś". Na filmie był prawie idealny. To dzięki tej kreacji polubiłam Viggo Mortensena.
A wiecie, że Viggo był w zeszłym tygodniu w moim mieście na Camerimage? Juz się ekscytowałam, że go dopadnę i poproszę o autograf, a tu nic. Mogli go sobie tylko obejrzeć dziennikarze i vipy. *chlip* *smark*