KNAJPA II

blaidd

Kurczę... chyba mogłam się zapisać do tego konkursu. I tak mało co robię z tą pracą.
(wp...a korzenne ciasteczka)
Tylko nie wiem, czy nie wyszedłby mi jakiś erotyk tudzież erotyk sleszowaty. Takie mną teraz fluidy rządzą. Po co okradać bank - można się tam trochę... posmyrać.

Ciasteczek zaraz nie będzie. Tak samo kremu.

Joan P.

To się podziel.
(pije)
Ja to już mam z głowy.
A erotyk bym chciała napisać, ale chyba się do tego nie nadaję.

Aurora

Oddaj mi starego Doma, Jo.
Dziś z Kath rozmawiałyśmy i mamy podobne odczucia, co do WP filmowego i książkowego. Z racji posiadanego przeze mnie cudnego przekłądu pana Łozińskiego książkowy Merry jest i będzie dla nas Radym Gorzaleniem, czyli sobą książkowym...
Za to Merry Brandybuck jest nieodwołalnie szalonym, nieco zboczon-homoseksualnym Dominiczkiem Monaghanem z czasów wywiadu z Elajdżą, przytulania z Billym i 'kiss me deeply'.
Och, Blaidd, ja też uwielbiam tę minę Billy'ego! Jest wesoło-melancholijna, on ma coś w oczach, nie?...
Jo, zazdroszczę, ja jakos nie mogę zawiązać intrygi-fabuły.
ALe wiadomo, nie dopuszczę do tego, zeby nie napisać, o nie. Zacznę dziś wieczorem po Lost i Łowcy jeleni - takie filmy mnie natychają natchnieniem full wypas. Jutro będę pisała cały dzień i będzie gud.
<uśmiecha się>
Billy ma piękny głos...

Joan P.

Nie ma czego zazdrościć, bo pewno najgorsze będzie. Ale dziś po protu wzięłam dupę w troki, bo bywa, że nie potrafię z siebie cały dzień niczego wykrzesać
(pije)
Starego Doma? ZaŁatwione.
(kręci zmieniaczem czasu)
(wraca z Domem ucharakteryzowanym na Pippina)
Może być?

blaidd

Dom na Pipka? Hi. Very Happy

(dzieli się)
Jo, dasz mi trochę tego czegoś, co pozwala ci wziąć dupę w troki? Przydałoby mi się to. To po prostu obowiązkowość, czy jakiś dopalacz?
U, ja to jestem odwrotność Paciuta. On jest pracowity.
O tak, Ora, słodka jest ta minka.

Czy was nie irytują takie posty jak ten Macintosh or IBM? Co to ludziskom do głowy przychodzi, żeby włazić na obcojęzyczne forum i pytać o wszystko, co im ślina na język przyniesie?! Chyba że to żart.

Joan P.

To danonek na śniadanie i pomarańczowy isostar. Chcesz troche?
(wrzuca tablętkę isostaru do szklanki i podaje Blaidd)
Żart, a jak. Ja nie wierzę w niewinność Wink

Aurora

Dom grał Merry'ego... xD
może być xD
chociaż najlepiej wyglądał jako sam Dom, jednak sam Dom 4 lata temu Wink

Hum, na razie chyba żegnam sie i chyba mię już dziś nie będzie - spróbuję popisać w zeszycie, bo mam pomysł, a wieczorem... same wiecie. <dziś umrze Boone, buuu>
No, ale z Kath nadal jesteśmy zgodne, ze mimo nawet okropnej zmiany głosu i trochę mniejszego wygłupiania się, to Dom Monaghan byłby idealnym Eddiem Deanem ćpunem-i-nie-tylko z Mrocznej Wieży...

Joan P.

Blaidd, zaczekaj, aż isostar się rozpuści, zapomniałam powiedzieć.
(;pije)
Ori, ty mi mów, kogo grał!
(charakteryzuje Doma na Doma cztelatatemowego)
(pije. Nie Doma, tylko bimber)

blaidd

(dodaje do szklanki danonka)
Boone, Boone... Czy to ten... Kurczę, który to? Oglądałam ten odcinek. To ten młody, co ma niesamowite, niezwykłe, hipnotyzujące błękitne oczy? To chyba on umierał...
(pije)
Uch, to ci dopiero koktajl! A może by tak Glizdogońskiej jeszcze do tego?

Joan P.

A próbuj, może kop będzie jeszcze większy.
(pije)
Na mnie to zawsze działa.

blaidd

(rozkłada mini-pracownię chemiczną)
Już mi się wszystko myli z tym Kairem! Chyba nie mogę się zajmować jednak cała wielką aglomeracją, ani muhafazatem, a tylko samym gołym miastem. Gorzej, ze wtedy zmniejsza się ilość materiałów.
A Mam wciąż mnie się pyta: "Wysłałaś juz, wysłałaś?" Ni, Mamuś, jeszcze nie. Nie będę wysyłać biednej promotorce tak małej ilości tekstu.
(ze szklanicy unosi się kłąb dymu i upojny zapach)
No to chlup!

Aurora

Oł, Kath się sleszyk podobał Wink

to dobrze.
Próbuję pisać tę czerwoną skarpetę, ouch... i z kul pomysłu robi się pomysł-do-dupy. No ale cóż...
<pije absynt>
Strasznie krótkie to-to będzie, urgh. I głupie. Nie podoba mi się.
<wzdycha>
Coraz blizej Lost... <tak, Boone to właśnie ten z cudnymi oczami>

Joan P.

Moje jest krótkie. I jak teraz to-to czytam, beznadziejne.
(pije)
Wiecie co? Tak mi się przypomniała rozmowa moja i Atjeca w samochodzie, jak wracaliśmy z zakupów.

Radio: (gra końcówkę What a wonderful world Louisa Armstronga)
Atjec: Wiesz kto to śpiewa? *Papa ma zwyczaj przepytywać mnie ze starych przebojów*
Ja: Nie... *wtedy jeszcze nie...*
Atjec: Louis Armstrong! Historia muzyki! Żeby takich rzeczy nie wiedzieć...
Ja: Tato, urodziłam się w dziewięćdziesiątym drugim, ledwo pamiętam dwudziesty wiek, nie wymagaj ode mnie za wiele.
Atjec: (ciszej) To akurat prawda... Przykre to to, ale prawda...
Radio: (gra Life is a flower Ace of Base)

Cholernie mnie to zastanowiło. No bo faktycznie lat dziewięćdziesiątych nie pamiętam, a moje pokolenie o starej muzyce już zapomniało.

Ceres

O Armstrongu? Rany, jak to dobrze, że ja sie urodziłam w latach osiemdziesiątych...

Joan P.

Ech, ja nawet nie wiem, w jakich latach Armstrong śpiewał... A to, że What a wonderful world jest jego, zawsze wylatuje mi z głowy
(pije)
No cóż, Ceres, ty przynajmniej coś z lat dziewięćdziesiątych pamiętasz. Ja nie. Ledwo pierwsze trzy klasy podstawówki.