Harry Potter and the Deathly Hallows

smagliczka

Zrobię małe śmierciowe podsumowanko, mogę? Razz

Kto nie chce znać wszystkich śmiecri, niech nie czyta.

Policzmy:

Aurora

Hej, brakuje Gellerta Grindelwalda!

smagliczka

Ale on umarł wcześniej przecież.
Czy nie?

Nie wiem, nie czytałam jeszcze całości Razz

Nie wiem jeszcze, jak z tym Ollivanderem. Torturował go tylko czy zabił?

Aurora

Uch, nie, nie wcześniej. Voldy-maj-luw zabił Gellerta-luw-Albusa po tym, jak zeskanował wspomnienia Gregorowicza o 'złodzieju'.
I JKR gadała cos, że oprócz tych nam znanych z nazwiska zginęło 50 nieznanych osób o_O

I samego Voldemorta nie zamieściłaś chyba Wink

smagliczka

Sorry. O Voldim zapomniałam !!! Shocked

Już douzupełniam Razz

Aurora

Och, i z nieludzi jeszcze Nagini traci głowę dla Neville'a Wink

A Ollivander był tylko torturowany.

smagliczka

Och. Tak sobie teraz podczywywałam trochę i zawuważyłam wyraźnie rysujące się stereotypowe myślenie Rowling odnośnie poszczególnych domów.

Ceres

Nie o to chodziło... Myślę, że Dumbledore uważał, że gdyby Snape trafił do Gruffindoru, nie zostałby Śmierciożercą, nie poprztykałby się z Huncwotami i tak dalej. A teraz ja napiszę listę, a kolejność nie będzie przypadkowa.

Lista rzeczy, za które nienawidzę Rowling:

1. Dyskryminuje Ślizgonów,
2. Zabiła Severa
3. Zrobiła z Hermiony łzawą pindę i sparowała ją z rudym debilem, który, och, nagle w siódmym tomie debilem być przestał, zresztą zupełnie bez powodu, bo Rowling gloryfikuje rudzielców,
4. Zabiła Lupina i Tonks,
5. Napisała epilog,
6. Zabiła Syriusza
7. Zabiła Moody'ego,
8. Oszczędziła Dracona i Narcyzę,
9. Jest blondynką.

Lista może uledz zmianom, które będą wprowadzane na bierząco, zgodnie z moim widzimisię.

Ulżyło mi, cholera.

smagliczka

Ceres

Natalia Lupin

Severus Snape prawdopodobnie pewnego pięknego dnia wymknął się JKR spod kontroli i stwierdziła, że tak dłużej być nie może. Złapala więc Severusa za grzywę czarnych włosów i pokazała, jak powinno być, i puściła go tą drogą. To możliwe. Przynajmniej ja tak uważam.Tylko, że Severus na nowej drodze zaczął zatracać severusowatość.

/bije brawo Ceres/
Tak! Tylko z tą blondynką, to trochę uważaj, bo ja też podobno jestem blond, choć ciemny Wink

Ach, więc jednak Scrimgeour. Zabiję tą babę i powieszę jej flaki w swoim pokoju.

E: Umbridge, ty zdziro!!! Ja czy oczy wydłubię, zobaczysz, przybiję sobie twoje oczy na drzwiach!!!
Niech mnie ktoś przytuli... Sad

smagliczka

Ceres, owszem, Snape jest cholerykiem. Zgodzę się, że jak już wpadał w furię, to wpadał w nią tak... cudownie Laughing

ALe wpadał w furię, gdy kończyły się jego granice wytrzymałości. Gryfoni natomiast mają skłoność do wpadania w szał z powodów dość błahych. Cała sytuacja w Wrzeszczącej Chacie jest wyjątkowa i miała prawo wyprowadzić Snape'a z równowagi na tyle, że dał się ponieść emocjom. Odkrył właśnie cudowny fakt: znienawidzony Lupin współpracuje ze znienawidzonym Blackiem, a on ich nakrył i Albus nie będzie mógł więcej zaprzeczać i przyzna mu racje. To była chwila tryumfu... szybko zburzona, niestety. Nieciekawe zakończenie tej historii okazało się totalną porażką Snape'a . Co gorsza, Dumbledore całkowicie go zlekceważył. Snape miał Blacka i Lupina w garści, a tu... proszę: Lupin niewinny, a Black zniknął i nie ma żadnych dowodów, a Dumbeldore wierzy w opowieść znienawidzonego bachora - Pottera.
Snape musiałby by być mistrzem Zen, żeby zachować w takim momencie spokój.

Poza tym, Snape jest typem skrajności, jak dla mnie. Jest w stanie zachować kamienną twarz przed Voldemortem, a potem trafia go jasny szlag, kiedy Albus proponuje mu dropsa.
Ale nie zaprzeczysz chyba, że Snape nosił maskę przez większość życia. Czasami mu ona opadała oczywiście - przecież jest człowiekiem. Ale potrafił uwadać idealne opanowanie w sytuacjach, które tego bezwzględnie wymagały. A co do powściągania emocji... chodzi mi głownie o konfrontację z wrogami. Wciąż tkwi mi w głowie pewna rozmowa z Syriuszem, którą przeprowadził na Grimmauldzie.
Snape - Ślizgon - chłodno oceniał sytuację. Syriusz - Gryfon - prawie rzucił mu się do gardła.

Zostawienie myślodsiewni może i było nieroztropne. Ale przecież, na Boga, to był JEGO gabinet, z JEGO rzeczami, myślodsiewnia w tym krótkim momencie należała do NIEGO. To było jego mienie, i naprawdę nie rozumiem, czemu miałby je chować przed uczniem wychodząc. Potter nie miał prawa dotykać żanej z rzeczy, jakie się tam znajdowały. I Severusowi pewnie nawet nie przeszło przez myśl, że gówniarz może posunąc się do czegoś tak bezczelnego. Fakt, powinien wyprowadzić Pottera i zamknąć gabinet. Jak widać Snape też człowiek i błędy popełnia Wink

Co nie ujmuje mu ślizgoństwa.

A o jaką aferę z tchórzem chodzi? Tę z końcówki szóstego tomu?
O rany... przecież po tym, co Snape zrobił na wieży, słowa Pottera były jak cios poniżej pasa. Ta scena jest wspaniała. A zachowanie Severusa tak wiele mówiące o nim... Ten wybuch to akurat nie był przejaw jego 'choleryzmu' . To był przelany kielich. Chwilę wcześniej zabijał Albusa bez mrugnięcia okiem, a zaraz potem słyszy, że wypełnienie najtrudniejszego chyba zadania, spośród wszystkich, jakie wypełniał, zostało nazwane aktem tchórzostwa.
Wolę sobie nie wyobrażać, co się wtedy działo we wnętrzu Severusa. Przecież to musiało być dla niego straszne. Pominę już fakt, że Dumbledore, prosząc go o "przysługę", potraktował go obcesowo... jakby dla Snape'a miało to być takie ot zadanko. "Nie przerywaj, nie dyskutuj! Zgodziłeś się!"

Tak, zgodził się i choć Albus był zdania, że ten akt nie okaleczy Snape'owi duszy (bo przecież oszczędza staremu chłowiekowi cierpienia - normalnie chwalebny czyn! zabić umierającego - toż to nic wielkiego! Confused

) to widać wyraźnie, że zabójstwo Albusa było dla Snape'a trudne i bolesne. Ale zrobił to tak perfekcyjnie, nie zdradzając się nawet drgnięciem powieki, że wszyscy na wieży nie mieli wątpliwości, że zabił z zimną krwią. Snape potrafi grać rewelacyjnie w najtrudniejszych sytuacjach. Żaden Gryfon nie byłby w stanie wykonać takiego zadania.

A że jest cholerykiem? Prawda, nigdy nie twierdziłam inaczej. On jest cholerykiem po swoim tatuśku, mówię wam Wink

Ale bycie choleryniem nie wyklucza bycia Ślizgonem.
Wyobraźmy sobie, co by było, gdyby Snape ze swym choleryzmem miał do tego typowo gryfońskie usposobienie. To byłby najgorszy szpieg w dziejach ludzkości! Razz

Każdemu zdarzają sie wybuchy. Każdy może postąpić czasem nieroztroponie - nawet najprzebieglesza bestia. Patrząc jednak na Snape'a całościowo, podtrzymuję to, co powiedziałam. On najpierw myśli, potem robi, potrafi powściągnąć emocja, ma twarz pod maską. A momenty, które temu przeczą , sa tylko chwilami ludzkiej słabości, nie dominują jednak w jego zachowaniu.

Z Gryfonem było by całkiem odwrotnie. Czasami udawałoby mu się zachować spokój, czasami starałby się pomyśleć przezd podjęciem działania Laughing

i czasami - jakby miał szczeście - wykonałby zadanie bezbłędnie. A Snape'owi zdarza się czasami wybuchnąć, czasami zrobić coś pod wpływem emocji i bez myślenia, i czasami popełnić głupi błąd.
Różnica jak między czarnym a białym.

Ceres

Ale w którym momencie ja napisałam, że Snape jest gryfoński? Zaprzeczyłam zacytowanym tezom, i tyla. Zresztą powyższy wywód tylko przyznaje mi rację. Bo ja nie twierdzę, że Sever w ogóle nie potrafi powściągnąć swoich emocji, czy łatwo zrzuca maskę. On po prostu kompletnie traci głowę dla znienawidzonych (i nie tylko, vide: Lily) Gryfonów. Very Happy

smagliczka

Wywód jest, bo ja lubię "wywodzić" - takie moje małe zboczenie Wink

A tak reasumując, to według mnie, różnica nie polega na tym, że Ślizgoni nie mogą być cholerykami tak jak Gryfoni (bo oni chyba w większości są cholerykami Razz

). Sęk w tym, że po Ślizgonach tego nie widać na pierwszy rzut oka. Oni potrafią ukryć, jacy są... Choć czasem spada im maska, a przy bliższej obserwacji mogą (choć nie muszą) okazać się równie "nademocjonalni", jak Gryfoni. Gryfoni natomiast mają serce wraz ze wszystkimi emocjami na dłoni. Zawsze i w każdej sytuacji.

A jeśli już chodzi o segregację, to według mnie nie istnieje czysty typ Ślizgona i Gryfona oraz reszty. Podobnie jak nie itnieje czysty typ choleryka, flegmatyka i reszty ;P
Typy zawsze się przenikają. Mamy w sobei wszystkie, z tym, że jeden dominuje.

Ceres

Si. Ja na ten przykład jestem choleryko/sangwinikiem. I zasadniczo się lubię, choć czasami mam się dość. Very Happy

Co do różnic między Ślizgonami i Gryfonami, zawsze uważałam, że to dwie strony tego samego medalu, dlatego tak się nie znoszą Very Happy

.